§ 28. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) emisji całkowitej – rozumie się przez to emisję zorganizowaną
     i niezorganizowaną;
2) wprowadzaniu lotnych związków organicznych (LZO) do powietrza w sposób
     niezorganizowany (emisja niezorganizowana) –      niezorganizowany_(emisja_niezorganizowana)" nazwa="wprowadzanie lotnych związków organicznych (LZO) do powietrza w sposób
     niezorganizowany (emisja niezorganizowana)">rozumie się przez to LZO
     wprowadzane do powietrza w sposób inny niż z gazami odlotowymi, w tym LZO
     uwalniane z produktów;
3) wprowadzaniu LZO do powietrza w sposób zorganizowany (emisja zorganizowana)
     – rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza w sposób kontrolowany
     przez komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające emisję;
4) chlorowcowanych LZO – rozumie się przez to LZO zawierające w cząsteczce
     co najmniej jeden atom bromu, chloru, fluoru lub jodu;
5) gazach odlotowych – rozumie się przez to gazy wprowadzane do powietrza przez
     komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające emisję;
6) mieszaninie – rozumie się przez to mieszaninę określoną w art. 3 pkt 2
     rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
     rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie
     chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów
     (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.);
7) roku – rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres obejmujący
     kolejno po sobie następujących 12 miesięcy;
8) rozpuszczalnikach organicznych – rozumie się przez to LZO, które są stosowane
     oddzielnie lub w połączeniu z innymi substancjami i które nie podlegają
     przemianie chemicznej, w celu rozpuszczania surowców, produktów, materiałów
     odpadowych lub zanieczyszczeń, lub LZO, które są stosowane jako czynnik
     rozpuszczający, czynnik dyspergujący, regulator lepkości, regulator napięcia
     powierzchniowego, plastyfikator lub konserwant;
9) wkładzie LZO – rozumie się przez to masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy
     do instalacji w okresie roku, oznaczoną jako I1, powiększoną o masę LZO
     odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie roku, oznaczoną
     jako I2;
10) wtórnym wykorzystaniu – rozumie się przez to wykorzystanie odzyskanych
     z instalacji LZO do celów technicznych lub handlowych, wraz
        z wykorzystaniem w celach energetycznych, ale z wyłączeniem końcowego
        unieszkodliwiania odzyskanych LZO jako odpadu;
11) zużyciu LZO – wtórnym wykorzystaniurozumie się przez to wkład LZO do instalacji w okresie roku,
     pomniejszony o masę LZO, które zostały w tym okresie odzyskane w celu
        ich wtórnego wykorzystania;
12) związku organicznym – rozumie się przez to każdy związek zawierający
     co najmniej atom węgla i jeden lub większą ilość atomów wodoru, halogenów,
        tlenu, siarki, fosforu, krzemu lub azotu, z wyjątkiem tlenków węgla
        i węglanów lub dwuwęglanów nieorganicznych.
2. LZO wprowadzane do powietrza przez:
1) systemy wentylacji grawitacyjnej,
2) systemy mechanicznej wentylacji ogólnej,
3) zawory bezpieczeństwa i zawory odpowietrzające w instalacjach
     do magazynowania LZO
– z wyjątkiem ich wprowadzania do powietrza przez urządzenia ochronne ograniczające emisję LZO, traktuje się jako emisję niezorganizowaną.

        § 29. Standardy emisyjne określa się dla instalacji, w których są używane rozpuszczalniki organiczne i:
1) w których są prowadzone procesy wymienione w załączniku nr 9 do
     rozporządzenia oraz
2) w przypadku których łączna zdolność produkcyjna wymaga dla danego procesu
     zużycia LZO określonego w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 30. Standardy emisyjne LZO określa załącznik nr 10 do rozporządzenia, przy czym:
1) w tabeli 1 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
     a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
             w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁,
     b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone
             jako S₂,
     c) emisji całkowitej, wyrażone jako stosunek masy LZO do jednostki produktu
             lub surowca i oznaczone jako S₄;
2) w tabeli 2 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
     a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
             w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁,
     b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone
             jako S₃,
     c) emisji całkowitej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone jako S₅;
3) w tabeli 3 są określone standardy emisyjne emisji całkowitej dla instalacji
     powlekania nowych pojazdów, których łączna zdolność produkcyjna wymaga
     zużycia więcej niż 15 Mg LZO w ciągu roku, wyrażone jako stosunek masy LZO
     wprowadzonej do powietrza do:
     a) jednostki powierzchni produktu,
     b) jednostki produktu.

        § 31. 1. Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 30 pkt 1 i 2, sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:











– gdzie:
I1 – oznacza masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy do instalacji w okresie
         roku,
I2 – oznacza masę LZO odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji
         w okresie roku,
I3 – oznacza masę LZO odzyskanych z instalacji w celu ich wtórnego
         wykorzystania, ale nie jako wkład do instalacji, w okresie roku,
H – oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,
O – oznacza masę LZO zawartych w odpadach,
W – oznacza masę LZO zawartych w ściekach,
R – oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach ograniczających
        wielkość emisji LZO, nieuwzględnionych w O i W,
G – oznacza masę LZO wprowadzonych do powietrza w sposób zorganizowany,
P – oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę,
        powierzchnię lub objętość produktów, a w przypadku instalacji do ekstrakcji
        tłuszczu zwierzęcego i instalacji do ekstrakcji lub rafinowania oleju
        roślinnego – ilość przerabianego surowca.
        2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w § 30 pkt 3, z tym że zamiast S₄ przyjmuje się te standardy emisyjne.
        3. Prowadzący instalację sprawdza dotrzymywanie standardów emisyjnych, w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem. W przypadku niedotrzymania standardów emisyjnych prowadzący instalację przekazuje niezwłocznie informację o tym fakcie organowi ochrony środowiska właściwemu do wydania pozwolenia, przedkładając roczny bilans masy LZO.

        § 32. 1. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 14, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₂ lub standardu emisyjnego S₄.
        2. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 2, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₃ lub standardu emisyjnego S₅.

        § 33. 1. Dla instalacji, w których są używane:
1) LZO, które zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
     nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania
     i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającym i uchylającym dyrektywy
     67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1907/2006
     (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, z późn. zm.), są klasyfikowane jako
     rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość i które mają
     przypisane zwroty lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi
     rodzaj zagrożenia: H340, H350, H350i, H360D lub H360F, a do dnia 31 maja
     2015 r. także zwrotami: R45, R46, R49, R60 lub R61,
2) chlorowcowane LZO, które zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w pkt 1,
     mają przypisane zwroty, lub które powinny być oznaczone zwrotami
     wskazującymi rodzaj zagrożenia: H341 lub H351, a do dnia 31 maja 2015 r.
     także zwrotami: R40 lub R68
– stosuje się standard emisyjny S₁, a standard emisji niezorganizowanej tych LZO wynosi 0, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4.
        2. Standard emisyjny S₁ dla LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 10 g, wynosi 2 mg/m³_u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        3. Standard emisyjny S₁ dla chlorowcowanych LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 100 g, wynosi 20 mg/m³_u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 6 oraz do LZO, o których mowa w § 28 ust. 2 pkt 3, a przepisu ust. 3 nie stosuje się także do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 5. W takich przypadkach LZO mogą być wprowadzane do powietrza w sposób zorganizowany lub niezorganizowany i wówczas stosuje się odpowiednie standardy emisyjne określone w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 34. 1. Przepisu § 30 nie stosuje się do instalacji, w których nie są dotrzymywane standardy emisyjne, ale dla których:
1) jest spełniony warunek planu obniżenia emisji określony w załączniku nr 11
     do rozporządzenia albo
2) prowadzący instalację opracuje plan obniżenia emisji, którego realizacja
     zapewni spełnienie warunku obniżenia emisji równoważnego temu, które
     zostałoby osiągnięte przy zastosowaniu standardów emisyjnych.
        2. W przypadku planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2:
1) punkt odniesienia do równoważnego obniżenia emisji powinien w możliwie
     najwyższym stopniu odpowiadać emisji LZO, która nastąpiłaby wówczas,
     gdyby nie podjęto żadnych działań zmierzających do obniżenia emisji;
2) równoważne obniżenie emisji z instalacji nowo zbudowanych, które zostaną
     oddane do użytkowania, powinno nastąpić z dniem oddania instalacji
     do użytkowania;
3) warunki realizacji planu uwzględniają czas niezbędny do zastąpienia
     mieszanin zawierających LZO stosowanych w instalacjach substytutami
     niezawierającymi LZO lub zawierającymi mniejsze ilości LZO, w tym
     substytutami, które są w fazie opracowania.
        3. W terminie 2 miesięcy od zakończenia każdego roku objętego planem obniżenia emisji prowadzący instalację przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia sprawozdanie dotyczące poprzedniego roku, zawierające odpowiednio:
1) sprawdzenie spełnienia warunku planu obniżenia emisji określonego
     w załączniku nr 11 do rozporządzenia albo
2) rozliczenie planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym
     roczny bilans masy LZO.
        4. Do przekazania, o którym mowa w ust. 3, przepisy § 13 stosuje się odpowiednio.
        5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 33 ust. 1.

        § 35. Przepisu § 30 pkt 1 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w:
1) lp. 11, jeżeli LZO nie mogą być wprowadzane z tych instalacji do powietrza
     w sposób zorganizowany, w szczególności do powlekania samolotów, statków
     i pociągów; w takim przypadku stosuje się warunek planu obniżenia emisji
     albo plan obniżenia emisji, o których mowa w § 34 ust. 1;
2) lp. 7, jeżeli masa LZO zawartych w materiale czyszczącym, używanym w tych
     instalacjach, jest nie większa niż 30% masy tego materiału.

        § 36. 1. Standardy emisyjne LZO, o których mowa w § 30, z instalacji, w której prowadzi się dwa lub więcej procesów wymienionych w załączniku nr 9 do rozporządzenia, uznaje się za dotrzymane, jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzanych do powietrza łącznie z tych procesów jest nie większa niż łączna wielkość emisji LZO, jaka następowałaby w przypadku dotrzymywania standardów emisyjnych.
        2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 33 ust. 1.

        § 37. 1. W przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S₁ uznaje się za dotrzymany, jeżeli średnia dwudziestoczterogodzinna wielkość emisji LZO w gazach odlotowych dla faktycznych godzin pracy instalacji nie przekracza tego standardu oraz są spełnione następujące warunki:
1) średnia piętnastominutowa wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego
     standardu – w przypadku instalacji, w których prowadzi się procesy
     wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 8 i 9;
2) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu
     – w przypadku instalacji innych niż określone w pkt 1.
        2. Średnie dwudziestoczterogodzinne wielkości emisji LZO oblicza się jako średnią arytmetyczną ze wszystkich odczytów, z tym że w obliczeniach nie uwzględnia się okresów rozruchu i wyłączania instalacji oraz konserwacji wyposażenia. Regularnie przebiegających faz danego procesu w instalacji nie traktuje się jako rozruchu i wyłączania instalacji.
        3. W przypadku wystąpienia przerw w wykonywaniu ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, przy sprawdzaniu spełniania określonych w ust. 1 warunków uznawania standardu emisyjnego S₁ za dotrzymany, przepisy § 11 ust. 11 stosuje się odpowiednio.
        4. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S₁ uznaje się za dotrzymany, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu;
2) średnia ze wszystkich odczytów nie przekracza tego standardu.
        5. W przypadku LZO, o których mowa w § 33 ust. 1, dotrzymanie standardu emisyjnego S₁ sprawdza się na podstawie sumy stężeń danych, indywidualnych LZO, a w pozostałych przypadkach na podstawie stężenia całkowitego węgla organicznego.
        6. W przypadku prowadzenia pomiarów wielkości emisji LZO nie uwzględnia się objętości gazów dodanych do gazów odlotowych w celu ich chłodzenia lub rozcieńczania.

        § 38. W przypadku gdy substancje lub mieszaniny zostaną z uwagi na zawartość LZO zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 33 ust. 1 pkt 1, i zostaną im przypisane zwroty lub powinny być one oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia: H340, H350, H350i, H360D lub H360F, a do dnia 31 maja 2015 r. także zwrotami: R45, R46, R49, R60 lub R61, instalacje, w których są one używane, powinny być dostosowane do wymagań wynikających z niniejszego rozdziału, nie później niż w terminie roku od daty dokonania tej klasyfikacji.