§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i kryteria gospodarowania środkami pochodzącymi z opłat produktowych, gromadzonymi na odrębnych rachunkach bankowych w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwanym dalej "Narodowym Funduszem".
        
        § 2. Narodowy Fundusz, gromadząc na odrębnych rachunkach bankowych wpływy z tytułu opłaty produktowej:
1) zapewnia zaliczanie oprocentowania środków pozostających w dyspozycji Narodowego
    Funduszu i odsetek od udzielonych pożyczek oraz wpływów ze spłaty tych pożyczek,
    na zwiększenie stanu środków przeznaczonych na działania lub przedsięwzięcia
    określone w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
    gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej,
    zwanej dalej "ustawą",
2) pokrywa koszty prowadzenia rachunków bankowych z tych środków.
        
        § 3. Wpływy z tytułu opłat produktowych przeznacza się na finansowanie, w formie preferencyjnie oprocentowanych pożyczek lub dotacji, działań i przedsięwzięć określonych w ustawie.
        
        § 4. 1. Narodowy Fundusz udziela pożyczek i dotacji, o których mowa w § 3, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem zamierzającym podjąć działania i przedsięwzięcia, na które mogą zostać przeznaczone środki pochodzące z opłat produktowych.
        2. Zawarcie umowy następuje na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, zwanym dalej "wnioskodawcą".
        3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być złożony w Narodowym Funduszu w ciągu całego roku.
        4. Zarząd Narodowego Funduszu, zwany dalej "zarządem", rozpatrzy wniosek i powiadomi wnioskodawcę o dalszym trybie postępowania z wnioskiem lub przyczynach jego odrzucenia w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku.
        
        § 5. 1. Narodowy Fundusz udziela dofinansowania po udokumentowaniu pełnego pokrycia planowanych kosztów inwestycyjnych przedsięwzięcia, z uwzględnieniem udziału wnioskowanego dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu.
        2. W przypadku udziału w finansowaniu przedsięwzięcia środków pochodzących z Unii Europejskiej lub z innych źródeł pochodzenia zagranicznego, zarząd może przyjąć, za środki udokumentowane do zbilansowania finansowania kosztów przedsięwzięcia, środki zaakceptowane na dane przedsięwzięcie przez Komisję Europejską lub podmiot przekazujący środki.
        3. W przypadku nieotrzymania zagranicznych środków finansowych uwzględnionych w planie finansowania przedsięwzięcia, wnioskodawca przedstawia inne źródło finansowania.
        4. Udzielenie dofinansowania jest uzależnione od wywiązania się wnioskodawcy z zobowiązań wobec jednostek sektora finansów publicznych, a w szczególności z obowiązku uiszczenia opłat i kar, stanowiących przychody Narodowego Funduszu, i z innych zobowiązań wobec Narodowego Funduszu oraz wywiązania się z zobowiązań finansowych wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i urzędu skarbowego.
        5. Narodowy Fundusz nie udziela dofinansowania na refundację przedsięwzięcia zakończonego.
        6. Narodowy Fundusz może pokryć koszty przedsięwzięcia poniesione przed datą zawarcia umowy pożyczki lub dotacji, jeżeli koszty te zostały poniesione po podjęciu przez zarząd uchwały o dofinansowaniu przedsięwzięcia i jeżeli zostały one poniesione na zadania wskazane do sfinansowania ze środków Narodowego Funduszu w harmonogramie rzeczowo-finansowym, zaakceptowanym przez strony zawierające umowę.
        7. Wypłata pożyczki lub dotacji jest dokonywana, z zastrzeżeniem ust. 8, po zaakceptowaniu przez członka zarządu dokumentów finansowych potwierdzających poniesione koszty realizacji przedsięwzięcia, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym, stanowiącym załącznik do umowy.
        8. W uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w razie potrzeby dokonania przez wnioskodawcę przedpłat, część kwoty dofinansowania określona w umowie może być wypłacona przed przedłożeniem dokumentów, o których mowa w ust. 7.