§ 4. 1. Zakres danych gromadzonych do określania początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i art. 68 ust. 2 pkt 2 ustawy, oraz zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 71 ust. 3 pkt 2 ustawy, w instalacji i podinstalacji w celu określenia okresu odniesienia, który jest podstawą do wyliczania przydziału uprawnień do emisji, określa załącznik IV do decyzji Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2011/278/UE) (Dz. Urz. UE L 130 z 17.05.2011, str. 1, z późn. zm.³⁾).
        2. Zakres danych gromadzonych do określania początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 68 ust. 2 pkt 2 ustawy, oraz zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 71 ust. 3 pkt 2 ustawy, w instalacji nowej i podinstalacji w instalacji nowej w celu określenia okresu odniesienia, który jest podstawą do wyliczania przydziału uprawnień do emisji, określa załącznik V do decyzji, o której mowa w ust. 1.
        3. Dane, o których mowa w ust. 1 i 2, są gromadzone dla każdej podinstalacji wyodrębnionej w ramach instalacji albo instalacji nowej.
        4. Dane, o których mowa w ust. 1 i 2, gromadzi się, dokonując rozróżnienia na dane dotyczące i niedotyczące sektora lub podsektora narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji.
        5. W przypadku gdy co najmniej 95% produktów przyporządkowanych podinstalacji jest zaliczonych do sektora lub podsektora narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji albo do sektora lub podsektora nienarażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji, nie dokonuje się rozróżnienia, o którym mowa w ust. 4, z wyjątkiem podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu.
        6. W przypadku gdy w podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple jest wytwarzane mierzalne ciepło, które eksportuje się do instalacji nieuczestniczącej w systemie lub innego odbiorcy, uznaje się, że wytworzone ciepło jest wykorzystywane do wytwarzania produktu zaliczonego do sektora lub podsektora narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji, jeżeli instalacja nieuczestnicząca w systemie lub inny odbiorca zużywają mierzalne ciepło do wytwarzania produktu zaliczonego do tego sektora.
        7. Poza danymi, o których mowa w ust. 1-6, gromadzi się także dane o zainstalowanej zdolności produkcyjnej instalacji od rozpoczęcia zmienionej działalności w podinstalacji, w przypadku gdy w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. w podinstalacji nastąpiła znacząca zmiana zdolności produkcyjnej.

        § 5. 1. Dane, o których mowa w § 4, gromadzi się w sposób zapewniający ich kompletność i spójność oraz tak, aby dane dotyczące podinstalacji nie pokrywały się i nie prowadziły do uzyskania podwójnego przydziału uprawnień do emisji na ten sam produkt lub proces.
        2. Dane, o których mowa w § 4, gromadzi się, wskazując w szczególności zastosowaną metodę kompilacji danych oraz ich źródła, etapy obliczeniowe oraz, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, opis założeń, w oparciu o które dokonano przyporządkowania emisji odpowiednim podinstalacjom. W przypadku braku danych przedstawia się wyjaśnienie dotyczące przyczyn ich braku.
        3. Jeżeli dane, o których mowa w § 4, są dostępne częściowo, brakujące dane zastępuje się zachowawczymi szacunkami, w szczególności wykorzystując aktualną wiedzę naukową i techniczną w danym sektorze. Zachowawczy szacunek oznacza, że wartość ekstrapolowana nie może przekraczać 90% wartości uzyskanej przy wykorzystaniu dostępnych danych.
        4. Jeżeli nie są dostępne żadne dane dotyczące przepływów mierzalnego ciepła w odniesieniu do podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, wyznacza się wartość zastępczą, którą stanowi iloczyn energii wejściowej i sprawności wytwarzania ciepła i która jest zatwierdzona przez weryfikatora. Jeżeli nie są dostępne żadne dane dotyczące sprawności wytwarzania ciepła, przyjmuje się sprawność referencyjną wynoszącą 70%.
        5. Oznaczone części instalacji i produkty oraz odpowiadające im wielkości emisji, w odniesieniu do których są dostępne jedynie dane dotyczące instalacji jako całości, przyporządkowuje się odpowiednim podinstalacjom w następujący sposób:
1) jeżeli na tej samej linii produkcyjnej są produkowane różne produkty,
     oznaczone części instalacji i produkty oraz odpowiadające im wielkości emisji
     przyporządkowuje się w oparciu o czas działania instalacji w ciągu roku
     w odniesieniu do czasu działania każdej podinstalacji wytwarzającej każdy
     z produktów;
2) jeżeli nie ma możliwości przyporządkowania oznaczonej części instalacji
     i produktów oraz odpowiadających im wielkości emisji zgodnie z pkt 1,
     przyporządkowuje się je na podstawie masy lub ilości wytworzonego produktu,
     szacunków opartych na entalpii swobodnej reakcji w zakresie zaistniałych
     reakcji chemicznych lub w oparciu o inną metodę zgodną z aktualną wiedzą
     naukową i techniczną.

        § 6. 1. Jeżeli dane, o których mowa w § 4 ust. 1, nie zawierają danych wymaganych do określania początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy, ustala się je w drodze eksperymentalnej weryfikacji zdolności produkcyjnej podinstalacji, zwanej dalej "eksperymentalną weryfikacją", przeprowadzanej pod nadzorem weryfikatora.
        2. Okoliczności, które przyczyniły się do zastosowania eksperymentalnej weryfikacji, wskazuje się w raporcie o metodyce zbierania danych, o którym mowa w art. 21 ust. 10 pkt 1 ustawy. Weryfikator potwierdza zaistnienie tych okoliczności.
        3. Dane do określenia początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej w drodze eksperymentalnej weryfikacji są ustalane w trakcie trwającego 48 godzin ciągłego testu, prowadzonego w okresie normalnej eksploatacji instalacji, w trakcie którego porównuje się uzyskaną ilość wytworzonego produktu do ilości wytworzonego produktu przez inne instalacje z danego sektora, a także do dostępnych danych dotyczących eksploatacji danej instalacji. W przeprowadzonej eksperymentalnej weryfikacji bierze się pod uwagę parametry dotyczące jakości otrzymanego produktu, w celu sprawdzenia, czy jakość tego produktu jest zgodna z jakością produktu wytwarzanego w podinstalacji w okresie normalnej eksploatacji instalacji.
        4. Dane pozyskane podczas eksperymentalnej weryfikacji, stanowiące 360-krotność średniej wielkości produkcji z trwającego 48 godzin ciągłego testu, przeprowadzonego zgodnie z ust. 3, odniesioną do jednego dnia, wyznaczają początkową zainstalowaną zdolność produkcyjną, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy.