§ 10. 1. W przypadku podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji na dany rok oblicza się jako iloczyn wartości wskaźnika emisyjności dla produktu i historycznego poziomu działalności instalacji związanego z danym produktem, zgodnie z wzorem:

Fp = BMp x HALp

gdzie:

Fp - oznacza wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji [EUA/rok] w przypadku
         podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu,

BMp - oznacza wskaźnik emisyjności dla danego produktu [EUA/Mg],

HALp - oznacza historyczny poziom działalności instalacji związany z danym
     produktem [Mg/rok].
        
        2. W przypadku podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji na dany rok oblicza się jako iloczyn wartości wskaźnika emisyjności opartego na cieple i historycznego poziomu działalności instalacji związanego z zużytym mierzalnym ciepłem, zgodnie z wzorem:

Fh = BMh x HALh

gdzie:

Fh - oznacza wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji [EUA/rok] w przypadku
     podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple,

BMh - oznacza wskaźnik emisyjności oparty na cieple [EUA/TJ],

HALh - oznacza historyczny poziom działalności instalacji związany z zużytym
             mierzalnym ciepłem [TJ/rok].

        3. W przypadku podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji na dany rok oblicza się jako iloczyn wartości wskaźnika emisyjności opartego na paliwie i historycznego poziomu działalności instalacji uwzględniającego poziom zużytego paliwa, zgodnie z wzorem:

Ff = BMf x HALf

gdzie:

Ff - oznacza wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji [EUA/rok] w przypadku
     podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie,

BMf - oznacza wskaźnik emisyjności oparty na paliwie [EUA/TJ],

HALf - oznacza historyczny poziom działalności instalacji uwzględniający poziom
             zużytego paliwa [TJ/rok].

        4. W przypadku podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji na dany rok oblicza się jako iloczyn historycznego poziomu działalności instalacji związanego z emisjami procesowymi i wskaźnika 0,97, zgodnie z wzorem:

Fe = HALe x 0,97

gdzie:

Fe - oznacza wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji [EUA/rok] w przypadku
          podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe,

HALe - oznacza historyczny poziom działalności instalacji związany z emisjami
             procesowymi [Mg/rok].

        5. Jeżeli mierzalne ciepło jest eksportowane do gospodarstw domowych, a wstępna roczna liczba uprawnień do emisji określona zgodnie z ust. 2 dla produkcji mierzalnego ciepła eksportowanego do gospodarstw domowych jest mniejsza niż mediana rocznej emisji historycznej związanej z produkcją tego ciepła w okresie odniesienia od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji zwiększa się o różnicę wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji i mediany rocznej emisji historycznej. Mediana rocznej emisji historycznej, począwszy od roku 2014, zmniejsza się w każdym kolejnym roku o 10 punktów procentowych.
        6. W przypadku gdy w podinstalacji jest wytwarzany produkt, którego nie wykorzystuje się w sektorze lub podsektorze narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną zgodnie z ust. 1-4 dostosowuje się na dany rok, mnożąc przez współczynnik zapewniający przejściowy system prowadzący do zmniejszania liczby przydzielonych uprawnień do emisji, który jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
        7. W przypadku gdy w podinstalacji jest wytwarzany produkt, który wykorzystuje się w sektorze lub podsektorze narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną zgodnie z ust. 1-4 dostosowuje się na dany rok, mnożąc przez współczynnik wynoszący 1.
        8. Wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną dla podinstalacji, która importuje mierzalne ciepło z podinstalacji wytwarzającej produkty objęte wskaźnikiem emisyjności dla kwasu azotowego, pomniejsza się o iloczyn wielkości rocznego historycznego zużycia tego ciepła w okresie odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, i wartości wskaźnika emisyjności opartego na cieple.
        9. Jeżeli z instalacji wyodrębniono podinstalację do produkcji masy celulozowej (krótkowłóknistej masy celulozowej siarczanowej, długowłóknistej masy celulozowej siarczanowej, masy termomechanicznej i mechanicznej, masy celulozowej uzyskanej metodą siarczynową lub innej masy celulozowej nieobjętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu), która eksportuje mierzalne ciepło do innej, technicznie z nią powiązanej podinstalacji, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji oblicza się w odniesieniu do produktów z masy celulozowej wyprodukowanych przez tę podinstalację i wprowadzonych do obrotu, z wyłączeniem masy przetworzonej na papier w tej samej instalacji lub w innych instalacjach technicznie z nią powiązanych.
        10. Wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu, w której produkuje się chemikalia wielkotonażowe (HVC), oblicza się, według wzoru określonego w pkt 1 załącznika nr 4 do rozporządzenia, jako sumę:
1) iloczynu:
     a) wskaźnika emisyjności dla produktu uzyskanego w procesie krakingu parowego
             określonego w tabeli nr 2 w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
     b) historycznego poziomu działalności instalacji określonego zgodnie z pkt 4
             w załączniku nr 2 do rozporządzenia i
     c) ilorazu całkowitej emisji bezpośredniej, w tym emisji pochodzącej
             z importowanego ciepła netto w odpowiednim okresie odniesienia, o którym
            mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, wyrażonej w megagramach ekwiwalentu, oraz
            sumy całkowitej emisji bezpośredniej i emisji pośrednich w odpowiednim
            okresie odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, obliczonych
            zgodnie z § 11 ust. 2;
2) mediany produkcji historycznej dodatkowych ilości wodoru, wyrażonej
     w megagramach wodoru, pomnożonej przez 1,78 Mg CO₂/Mg H₂;
3) mediany produkcji historycznej dodatkowych ilości etylenu, wyrażonej
     w megagramach etylenu, pomnożonej przez 0,24 Mg CO₂/Mg C₂H₄;
4) mediany produkcji historycznej dodatkowych ilości chemikaliów
     wielkotonażowych innych niż wodór i etylen, wyrażonej w megagramach HVC,
     pomnożonej przez 0,16 Mg CO₂/Mg HVC.
        11. Wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu, w której produkuje się monomer chlorku winylu (VCM), oblicza się, według wzoru określonego w pkt 2 w załączniku nr 4 do rozporządzenia, jako iloczyn:
1) wskaźnika emisyjności dla VCM określonego w tabeli nr 1 w załączniku
     nr 1 do rozporządzenia;
2) historycznego poziomu działalności dla VCM, wyrażonego w megagramach;
3) ilorazu emisji bezpośredniej dla produkcji VCM, w tym emisji pochodzącej
     z importu ciepła netto w odpowiednim okresie odniesienia, o którym mowa
     w art. 21 ust. 3 ustawy, obliczonej zgodnie z § 11 ust. 2, wyrażonej
     w megagramach ekwiwalentu, oraz sumy tej emisji bezpośredniej i emisji
     związanej z wodorem w przypadku produkcji VCM w odpowiednim okresie
     odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, wyrażonej w megagramach
     ekwiwalentu i obliczonej w oparciu o historyczne zużycie ciepła powstałego
     ze spalania wodoru, wyrażone w teradżulach, pomnożone przez 56,1 Mg CO₂/TJ.
        12. Jeżeli podinstalacja objęta wskaźnikiem emisyjności dla produktu zużywa mierzalne ciepło importowane z instalacji nieuczestniczącej w systemie, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną dla podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu pomniejsza się o iloczyn ilości ciepła historycznie importowanego z instalacji nieuczestniczącej w systemie w danym roku i wartości wskaźnika emisyjności opartego na cieple.

        § 11. 1. W przypadku podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu, dla którego jest stosowana zamiana paliw i energii elektrycznej oraz został określony wskaźnik emisyjności, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla tej podinstalacji oblicza się jako iloczyn:
1) wartości właściwego wskaźnika emisyjności dla produktu;
2) historycznego poziomu działalności związanego z produktem;
3) ilorazu całkowitej emisji bezpośredniej, w tym emisji pochodzącej
     z importowanego ciepła netto w odpowiednim okresie odniesienia, o którym
     mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, wyrażonej w megagramach ekwiwalentu, oraz sumy
     całkowitej emisji bezpośredniej i emisji pośrednich z produkcji danego
     produktu w odpowiednim okresie odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3
     ustawy.
        2. Na potrzeby obliczenia wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji zgodnie z ust. 1 wielkość emisji pośrednich odpowiada zużyciu energii elektrycznej określonemu w charakterystyce procesów, o których mowa w tabeli nr 2 w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w odpowiednim okresie odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, wyrażonemu w megawatogodzinach dla produkcji danego produktu, pomnożonemu przez 0,465 Mg CO2/MWh. Wielkość emisji pośrednich wyraża się w megagramach dwutlenku węgla (CO2).
        3. Na potrzeby obliczenia wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji zgodnie z ust. 1 emisje pochodzące z importowanego ciepła netto odnoszą się do ilości mierzalnego ciepła wykorzystanego do produkcji danego produktu importowanego z instalacji uczestniczącej w systemie w odpowiednim okresie odniesienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy, pomnożonej przez wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple.

        § 12. 1. Wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla instalacji nowej oblicza się dla podinstalacji wyodrębnionej w ramach instalacji nowej, począwszy od dnia rozpoczęcia normalnej działalności w instalacji nowej albo rozpoczęcia zmienionej działalności w instalacji nowej, o których mowa w art. 68 ust. 9 i 10 ustawy, w następujący sposób:
1) w przypadku każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktu
     wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji oblicza się jako
     iloczyn wartości wskaźnika emisyjności dla produktu i poziomu działalności
     związanego z tym produktem;
2) w przypadku każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym
     na cieple wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji
     oblicza się jako iloczyn wartości wskaźnika emisyjności opartego na cieple
     i poziomu działalności związanego z ciepłem;
3) w przypadku każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym
     na paliwie wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji
     oblicza się jako iloczyn wartości wskaźnika emisyjności opartego na paliwie
     i poziomu działalności związanego z paliwem;
4) w przypadku każdej podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe wstępną
     roczną liczbę uprawnień do emisji dla podinstalacji oblicza się jako iloczyn
     poziomu działalności związanego z emisjami procesowymi i współczynnika 0,97.
        2. Do obliczenia wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji przydzielanych instalacji nowej stosuje się odpowiednio § 4 ust. 2-6, § 10 ust. 6-12 oraz § 11.
        3. W przypadku instalacji nowej, o której mowa w art. 3 pkt 8 lit. a ustawy, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną dla pierwszej podinstalacji wyodrębnionej w ramach instalacji nowej zgodnie z ust. 1 powiększa się o liczbę uprawnień do emisji przyznanych na okres przed rozpoczęciem normalnej działalności w instalacji nowej, o którym mowa w art. 68 ust. 9 ustawy, na podstawie zweryfikowanych emisji przedstawionych w raporcie na temat wielkości emisji, o którym mowa w art. 80 ust. 3 ustawy.
        4. W przypadku instalacji nowej, o której mowa w art. 3 pkt 8 lit. b ustawy, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji wynikającą ze znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej instalacji oblicza się zgodnie z ust. 1 i 2, nie zmieniając liczby uprawnień do emisji dla tej instalacji przydzielonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy albo stosownie do informacji, o której mowa w art. 26 ust. 4 albo art. 71 ust. 11 lub art. 70 ust. 12 ustawy.

        § 13. 1. W przypadku gdy w instalacji nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej, o którym mowa w art. 71 ust. 1 ustawy, przy obliczaniu wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji dla podinstalacji uwzględnia się pomniejszoną liczbę uprawnień do emisji wynikającą z poziomu znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnej. Przepisy § 12 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
        2. Wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji obliczoną zgodnie z ust. 1 dostosowuje się na każdy rok okresu rozliczeniowego za pomocą międzysektorowego współczynnika korygującego, o którym mowa w art. 15 ust. 3 decyzji, o której mowa w § 4 ust. 1, albo współczynnika liniowego, o którym mowa w art. 10 ust. 9 akapit drugi tej decyzji.