§ 30. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) emisji całkowitej - rozumie się przez to emisję zorganizowaną i emisję
     niezorganizowaną;
2) emisji niezorganizowanej - rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza
     w sposób inny niż z gazami odlotowymi, w tym LZO uwalniane z produktów;
3) emisji zorganizowanej - rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza
     w sposób kontrolowany przez komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające
     emisję;
4) chlorowcowanych LZO - rozumie się przez to LZO zawierające w cząsteczce
     co najmniej jeden atom bromu, chloru, fluoru lub jodu;
5) gazach odlotowych - rozumie się przez to gazy wprowadzane do powietrza przez
     komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające emisję;
6) LZO - rozumie się przez to lotne związki organiczne będące związkami
     organicznymi, w tym frakcją kreozotu, mającymi w temperaturze 293,15 K
     prężność par nie mniejszą niż 0,01 kPa, względnie posiadającymi analogiczną
     lotność w szczególnych warunkach użytkowania;
7) mieszaninie - rozumie się przez to mieszaninę określoną w art. 3 pkt 2
     rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
     18 grudnia 2008 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń
     i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia
     Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz
     uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji
     (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji
     91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. Urz. UE L 396
     z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.5));
8) roku - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres obejmujący
     kolejno po sobie następujących 12 miesięcy;
9) rozpuszczalnikach organicznych - rozumie się przez to LZO, które są stosowane
     oddzielnie lub w połączeniu z innymi substancjami i które nie podlegają
     przemianie chemicznej, w celu rozpuszczania surowców, produktów, materiałów
     odpadowych lub zanieczyszczeń, lub LZO, które są stosowane jako czynnik
     rozpuszczający, czynnik dyspergujący, regulator lepkości, regulator napięcia
     powierzchniowego, plastyfikator lub konserwant;
10) wkładzie LZO - rozumie się przez to masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy
     do instalacji w okresie roku, oznaczoną jako I1, powiększoną o masę LZO
        odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie roku, oznaczoną
        jako I2;
11) wtórnym wykorzystaniu - rozumie się przez to wykorzystanie odzyskanych
     z instalacji LZO do celów technicznych lub handlowych, wraz z wykorzystaniem
        w celach energetycznych, ale z wyłączeniem końcowego unieszkodliwiania
        odzyskanych LZO jako odpadu;
12) zużyciu LZO - rozumie się przez to wkład LZO do instalacji w okresie roku,
     pomniejszony o masę LZO, które zostały w tym okresie odzyskane w celu ich
        wtórnego wykorzystania;
13) związku organicznym - rozumie się przez to każdy związek zawierający
     co najmniej atom węgla i jeden lub większą ilość atomów wodoru, halogenów,
        tlenu, siarki, fosforu, krzemu lub azotu, z wyjątkiem tlenków węgla
        i węglanów lub dwuwęglanów nieorganicznych.
        2. LZO wprowadzane do powietrza przez:
1) systemy wentylacji grawitacyjnej,
2) systemy mechanicznej wentylacji ogólnej,
3) zawory bezpieczeństwa i zawory odpowietrzające w instalacjach
     do magazynowania LZO
- z wyjątkiem ich wprowadzania do powietrza przez urządzenia ochronne
     ograniczające emisję LZO, traktuje się jako emisję niezorganizowaną.

        § 31. Standardy emisyjne określa się dla instalacji, w których są używane rozpuszczalniki organiczne i:
1) w których są prowadzone procesy wymienione w załączniku nr 9 do
     rozporządzenia oraz
2) w przypadku których łączna zdolność produkcyjna wymaga dla danego procesu
     zużycia LZO określonego w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 32. Standardy emisyjne LZO określa załącznik nr 10 do rozporządzenia, przy czym:
1) w tabeli 1 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
     a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
          w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁,
     b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone
          jako S₂,
     c) emisji całkowitej, wyrażone jako stosunek masy LZO do jednostki produktu
             lub surowca i oznaczone jako S₄;
2) w tabeli 2 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
     a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
             w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁,
     b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone
             jako S₃,
     c) emisji całkowitej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone jako S₅;
3) w tabeli 3 są określone standardy emisyjne emisji całkowitej dla instalacji
     powlekania nowych pojazdów, których łączna zdolność produkcyjna wymaga
     zużycia więcej niż 15 Mg LZO w ciągu roku, wyrażone jako stosunek masy LZO
     wprowadzonej do powietrza do:
     a) jednostki powierzchni produktu,
     b) jednostki produktu.

        § 33. 1. Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 pkt 1 i 2, sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:

1)                                             I1 – (I3 + H + O + W + R + G)
    100 x        _____________________________ ≤ S₂
                                                        I1 + I2

2)
                                     I1 – (I3 + H + O + W + R + G)
100 x ____________________________ ≤ S₃
                                             I1 + I2            

3)                         I1 – (I3 + H + O + W + R)
100 x _________________________ ≤ S₄
                                             P

4)                                    I1 – (I3 + H + O + W + R)
    100 x _________________________ ≤ S₅
                                             I1 + I2

gdzie:

I1 - oznacza masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy do instalacji w okresie
         roku,
I2 - oznacza masę LZO odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji
         w okresie roku,
I3 - oznacza masę LZO odzyskanych z instalacji w celu ich wtórnego
         wykorzystania, ale nie jako wkład do instalacji, w okresie roku,
H - oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,
O - oznacza masę LZO zawartych w odpadach,
W - oznacza masę LZO zawartych w ściekach,
R - oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach ograniczających
         wielkość emisji LZO, nieuwzględnionych w O i W,
G - oznacza masę LZO wprowadzonych do powietrza w sposób zorganizowany,
P - oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę, powierzchnię lub objętość produktów, a w przypadku instalacji do ekstrakcji tłuszczu zwierzęcego i instalacji do ekstrakcji lub rafinowania oleju roślinnego - ilość przerabianego surowca.
        2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 pkt 3, z tym że zamiast S₄ przyjmuje się te standardy emisyjne.
        3. Prowadzący instalację sprawdza dotrzymywanie standardów emisyjnych, w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem. W przypadku niedotrzymania standardów emisyjnych prowadzący instalację przekazuje niezwłocznie informację o tym fakcie organowi właściwemu do wydania pozwolenia, przedkładając roczny bilans masy LZO.

        § 34. 1. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 14, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₂ lub standardu emisyjnego S₄.
        2. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 2, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₃ lub standardu emisyjnego S₅.

        § 35. 1. Dla instalacji, w których są używane:
1) LZO, które zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
     nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania
     i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającym i uchylającym dyrektywy
     67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1907/2006
     (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, z późn. zm.⁶⁾) są klasyfikowane jako
     rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość i które mają
     przypisane zwroty lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi
     rodzaj zagrożenia: H340, H350, H350i, H360D lub H360F,
2) chlorowcowane LZO, które zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w pkt 1,
     mają przypisane zwroty lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi
     rodzaj zagrożenia: H341 lub H351
- stosuje się standard emisyjny S₁. a standard emisji niezorganizowanej
     tych LZO wynosi 0, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4.
        2. Standard emisyjny S₁ dla LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 10 g, wynosi 2 mg/m³_u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        3. Standard emisyjny S₁ dla chlorowcowanych LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 100 g, wynosi 20 mg/m³_u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 6, oraz do LZO, o których mowa w § 30 ust. 2 pkt 3, a przepisu ust. 3 nie stosuje się także do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp.
        5. W takich przypadkach LZO mogą być wprowadzane do powietrza w sposób zorganizowany lub niezorganizowany i wówczas stosuje się odpowiednie standardy emisyjne określone w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 36. 1. Przepisów § 32 nie stosuje się do instalacji, w których nie są dotrzymywane standardy emisyjne, ale dla których:
1) jest spełniony warunek planu obniżenia emisji określony w załączniku nr 11
     do rozporządzenia albo
2) prowadzący instalację opracuje plan obniżenia emisji, którego realizacja
     zapewni spełnienie warunku obniżenia emisji równoważnego temu, które
     zostałoby osiągnięte przy zastosowaniu standardów emisyjnych.
        2. W przypadku planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2:
1) punkt odniesienia do równoważnego obniżenia emisji powinien w możliwie
     najwyższym stopniu odpowiadać emisji LZO, która nastąpiłaby wówczas, gdyby
     nie podjęto żadnych działań zmierzających do obniżenia emisji;
2) równoważne obniżenie emisji z instalacji nowo zbudowanych, które zostaną
     oddane do użytkowania, powinno nastąpić z dniem oddania instalacji
     do użytkowania;
3) warunki realizacji planu uwzględniają czas niezbędny do zastąpienia mieszanin
     zawierających LZO stosowanych w instalacjach substytutami niezawierającymi
     LZO lub zawierającymi mniejsze ilości LZO, w tym substytutami, które są
     w fazie opracowania.
        3. W terminie 2 miesięcy od zakończenia każdego roku objętego planem obniżenia emisji prowadzący instalację przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia sprawozdanie dotyczące poprzedniego roku, zawierające odpowiednio:
1) sprawdzenie spełnienia warunku planu obniżenia emisji określonego
     w załączniku nr 11 do rozporządzenia albo
2) rozliczenie planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym
     roczny bilans masy LZO.
        4. Do przekazania, o którym mowa w ust. 3, przepis § 15 stosuje się odpowiednio.
        5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 ust. 1.

        § 37. Przepisów § 32 pkt 1 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w:
1) lp. 11 - jeżeli LZO nie mogą być wprowadzane z tych instalacji do powietrza
     w sposób zorganizowany, w szczególności do powlekania samolotów, statków
     i pociągów; w takim przypadku stosuje się warunek planu obniżenia emisji albo
     plan obniżenia emisji, o których mowa w § 36 ust. 1;
2) lp. 7 - jeżeli masa LZO zawartych w materiale czyszczącym, używanym w tych
     instalacjach, jest nie większa niż 30% masy tego materiału.

        § 38. 1. Standardy emisyjne LZO, o których mowa w § 32, z instalacji, w której prowadzi się dwa lub więcej procesów wymienionych w załączniku nr 9 do rozporządzenia, uznaje się za dotrzymane, jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzanych do powietrza łącznie z tych procesów jest nie większa niż łączna wielkość emisji LZO, jaka następowałaby w przypadku dotrzymywania standardów emisyjnych.
        2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 ust. 1.

        § 39. 1. W przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S1uznaje się za dotrzymany, jeżeli średnia dwudziestoczterogodzinna wielkość emisji LZO w gazach odlotowych dla faktycznych godzin pracy instalacji nie przekracza tego standardu oraz są spełnione następujące warunki:
1) średnia piętnastominutowa wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu - w przypadku instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 8 i 9;
2) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu - w przypadku instalacji innych niż określone w pkt 1.
        2. Średnie dwudziestoczterogodzinne wielkości emisji LZO oblicza się jako średnią arytmetyczną ze wszystkich odczytów, z tym że w obliczeniach nie uwzględnia się okresów rozruchu i wyłączania instalacji oraz konserwacji wyposażenia. Regularnie przebiegających faz danego procesu w instalacji nie traktuje się jako rozruchu i wyłączania instalacji.
        3. W przypadku wystąpienia przerw w wykonywaniu ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, przy sprawdzaniu spełniania określonych w ust. 1 warunków uznawania standardu emisyjnego S1za dotrzymany, przepis § 13 ust. 6 stosuje się odpowiednio.
        4. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S1uznaje się za dotrzymany, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu;
2) średnia ze wszystkich odczytów nie przekracza tego standardu.
        5. W przypadku LZO, o których mowa w § 35 ust. 1, dotrzymanie standardu emisyjnego S1sprawdza się na podstawie sumy stężeń danych, indywidualnych LZO, a w pozostałych przypadkach na podstawie stężenia całkowitego węgla organicznego.
        6. W przypadku prowadzenia pomiarów wielkości emisji LZO nie uwzględnia się objętości gazów dodanych do gazów odlotowych w celu ich chłodzenia lub rozcieńczania.

        § 40. W przypadku gdy substancje lub mieszaniny zostaną z uwagi na zawartość LZO zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 35 ust. 1 pkt 1, i zostaną im przypisane zwroty lub powinny być one oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia: H340, H350, H350i, H360D lub H360F, instalacje, w których są one używane, należy dostosować do wymagań wynikających z niniejszego rozdziału, nie później niż w terminie roku od daty dokonania tej klasyfikacji.