Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.
x
Ziemia
Rozporządzenie Ministra Gospodarki
z dnia 8 kwietnia 2013 r.
w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu odkrywkowego zakładu górniczego
Dodaj akt prawny»
Dodaj wymaganie własne»
 
Identyfikator Dz.U.2013.1008
Data wydania 2013-04-08  
Data publikacji 2013-09-02  
Data wejścia w życie 2013-09-17
Rodzaj aktu Rozporządzenie  
Organ wydający Minister Gospodarki  
Status
Obowiązujący
Ostatnie zmiany
Rozdział 3 Zagrożenia
Rozdział 3
Zagrożenia


        § 48. 1. Oceny zagrożeń występujących w ruchu zakładu górniczego dokonuje kierownik ruchu zakładu górniczego, który w szczególności:
1) w uzasadnionych przypadkach powołuje zespół lub zespoły do rozpoznawania i zapobiegania zagrożeniom występującym w ruchu zakładu górniczego oraz ustala tryb ich działania;
2) na podstawie opinii zespołu lub zespołów, o których mowa w pkt 1:
    a) określa zasady prowadzenia ruchu zakładu górniczego w warunkach występujących
        zagrożeń,
    b) ocenia możliwość zaistnienia wstrząsów sejsmicznych o energii równej lub większej
        niż 1 x 106J;
3) określa w zakładzie górniczym, w którym przewiduje się lub zostało stwierdzone
    występowanie zagrożeń dla zdrowia osób lub bezpieczeństwa ruchu tego zakładu,
    zagrożone rejony, strefy lub stanowiska pracy;
4) jest odpowiedzialny za utrzymanie zgodności warunków środowiska pracy z wymaganiami
    określonymi w przepisach prawa pracy.
        2. Zasady prowadzenia ruchu zakładu górniczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, zawierają ustalenia dotyczące:
1) technologii wykonywania robót górniczych, w tym stosowanych maszyn i przyjętych
    parametrów skarp i zboczy;
2) nadzoru nad prowadzonymi robotami;
3) systemów odwadniania;
4) wykonywania pomiarów i kontroli.

        § 49. 1. W przypadku złóż lub ich części, które zostały zaliczone do odpowiedniego stopnia zagrożenia osuwiskowego:
1) na mapach przeglądowych wyrobisk górniczych oznacza się odpowiednio rejony,
    w których mogą wystąpić osuwiska;
2) na podstawie bieżącego rozpoznania warunków geologiczno-górniczych prognozuje się
    możliwość wystąpienia stref, w których będą istniały warunki sprzyjające powstaniu
    osuwisk;
3) w zakresie i z częstotliwością określoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego
    dokumentuje się warunki geologiczno-górnicze, hydrogeologiczne oraz inne czynniki
    mogące mieć wpływ na powstanie osuwiska.
        2. Udokumentowane osuwiska lub objawy braku stateczności skarp i zboczy spowodowane przez czynniki geologiczne oznacza się na mapach podstawowych i przeglądowych wyrobisk górniczych odrębnie dla poszczególnych poziomów.
        3. Warunki stateczności oraz parametry skarp i zboczy określa kierownik ruchu zakładu górniczego na podstawie opinii służby geologicznej.

        § 50. 1. Jeżeli w związku z ruchem zakładu górniczego zaistniał wstrząs sejsmiczny o energii równej lub większej niż 1 x 106J:
1) w zakładzie górniczym tworzy się stację lub stacje geofizyki górniczej, w której
    dokonuje się bieżącej analizy aktywności sejsmicznej górotworu i ocenia się możliwość
    zaistnienia kolejnych wstrząsów sejsmicznych;
2) kierownik ruchu zakładu górniczego, na podstawie opinii zespołu, o którym mowa
    w § 48 ust. 1 pkt 1, określa:
    a) sposób organizacji badań i interpretacji skutków tych wstrząsów oraz metod
        usuwania zagrożenia sejsmicznego,
    b) rodzaj, zakres i sposób wykorzystania metod stosowanych do oceny możliwości
        zaistnienia kolejnych wstrząsów sejsmicznych.
        2. Każdy zaistniały w zakładzie górniczym wstrząs sejsmiczny o energii równej albo większej niż 1 x 105J lokalizuje się i nanosi na mapy przeglądowe wyrobisk górniczych.

        § 51. 1. Studnie odwadniające i otwory wiertnicze, w których stwierdzono występowanie gazów szkodliwych i wybuchowych przekraczających wartości dopuszczalne określone w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z 2010 r. Nr 57, poz. 353 oraz z 2012 r. poz. 908) oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 227 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.5)), uznaje się za miejsce zagrożenia gazowego.
        2. Strefy zagrożenia gazowego zabezpiecza się przed wstępem osób nieupoważnionych w sposób ustalony przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
        3. Pracowników zatrudnionych w strefach zagrożenia gazowego wyposaża się w środki ochrony indywidualnej oraz w aparaturę do kontrolnych pomiarów stężeń gazów.
        4. Jeżeli dokument bezpieczeństwa tego wymaga, instaluje się przyrządy mierzące stężenia gazów w określonych miejscach w sposób automatyczny i ciągły, a także automatyczne urządzenia alarmujące oraz urządzenia automatycznie odcinające prąd w instalacjach elektrycznych i silnikach spalinowych. Wyniki pomiarów automatycznych rejestruje i przechowuje się zgodnie z wymaganiami dokumentu bezpieczeństwa.

        § 52. 1. W zakładzie górniczym, w którym występują pyły palne, sposób zapobiegania i zwalczania ich zapłonów opracowuje kierownik ruchu zakładu górniczego.
        2. Miejsca zagrożone zapłonem pyłów oznakowuje się tablicami ostrzegawczymi o zakazie używania ognia.

        § 52. Instalacje, urządzenia lub obiekty, które w przypadku uszkodzenia lub awarii mogłyby stać się źródłem zagrożenia dla otoczenia, lokalizuje się w sposób umożliwiający likwidację zagrożenia.

.
.
.
Wymagania prawne (0)
 Brak wymagań
Wymagania Własne (0)
 Brak wymagań Własnych
Druki (0)
 Brak druków
Akty wykonawcze (0)
 Brak aktów wykonawczych
legenda
nowe uchylone zmiana