§ 73. 1. Zakład górniczy, w którym przerwa w dopływie energii elektrycznej może spowodować zagrożenie dla ludzi, środowiska i mienia, wyposaża się w dwa niezależne zasilania.
        2. Każde z zasilań, o których mowa w ust. 1, zapewnia co najmniej pokrycie minimalnej mocy gwarantowanej dla urządzeń, w których przerwa w dopływie energii może spowodować zagrożenie.

        § 74. W zakładzie górniczym przechowuje się aktualne dane dotyczące warunków zwarciowych, występujących w miejscu połączenia z zasilającym układem elektroenergetycznym.

        § 75. Instalowanie, eksploatacja oraz kontrola stanu technicznego maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych odbywają się zgodnie z wymaganiami określonymi w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz we właściwych normach.

        § 76. Sposób wykonania skutecznej ochrony przeciwporażeniowej dla stosowanych urządzeń i instalacji elektrycznych określa dokumentacja techniczno-ruchowa zatwierdzana przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

        § 77. Częstotliwość, zakres i sposób kontroli okresowych maszyn, urządzeń i instalacji elektroenergetycznych ustala się na podstawie odrębnych przepisów, instrukcji eksploatacyjnych i postanowień producenta, uwzględniając warunki eksploatacji tych urządzeń.

        § 78. Stacje transformatorowe ustawione w strefie rozrzutu odłamków skalnych zabezpiecza się przed możliwością uszkodzenia tymi odłamkami.

        § 79. W przypadku samoczynnego wyłączenia się urządzenia elektroenergetycznego spod napięcia można je ponownie załączyć po uzyskaniu zgody osoby dozoru ruchu zakładu górniczego.

        § 80. 1. Przejazd maszyn urabiających, ładujących i zwałujących pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi odbywa się przy zachowaniu szczególnych środków ostrożności i pod bezpośrednim nadzorem osoby dozoru ruchu zakładu górniczego jedynie wówczas, gdy maksymalny zasięg maszyny umożliwia zetknięcie z liniami elektroenergetycznymi.
        2. Warunki bezpiecznego przejazdu maszyn urabiających, ładujących i zwałujących pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi są określone przez kierownika ruchu zakładu górniczego w instrukcji.

        § 81. 1. Odbioru technicznego nowych i przebudowanych urządzeń elektroenergetycznych dokonuje komisja odbioru technicznego powoływana przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
        2. Odbioru technicznego urządzenia elektroenergetycznego stanowiącego integralną część maszyn lub urządzeń zakładu górniczego dokonuje się wraz z odpowiednią maszyną lub urządzeniem.

        § 82. W zakładzie górniczym przechowuje się dokumentację techniczno-ruchową dla urządzeń elektroenergetycznych.

        § 83. 1. Stacje elektroenergetyczne stałe o budowie uniemożliwiającej ich przemieszczanie posiadają własny lokalny uziom sztuczny.
        2. W stacjach elektroenergetycznych przewoźnych o budowie przystosowanej do okresowej zmiany miejsca pracy oraz w stacjach zabudowanych na maszynach główne szyny uziemiające lub główne zaciski uziemiające łączy się z uziomem stacji, o której mowa w ust. 1, za pomocą przewodu ochronnego oraz wykonuje się dodatkowe połączenie z drugim uziomem sztucznym lub naturalnym.
        3. Za uziom naturalny, o którym mowa w ust. 2, można uznać konstrukcję maszyny, konstrukcję przenośnika, metalowe elementy systemu odwadniania, jeżeli zmierzone wartości napięć rażeniowych są niższe od wartości dopuszczalnych.
        4. Wymagania dla uziomów i przewodów ochronnych określają właściwe normy.

        § 84. 1. Kierownik ruchu zakładu górniczego lub wyznaczony przez niego kierownik odpowiedniego działu ruchu zakładu górniczego sporządza wykaz stacji elektroenergetycznych, które wyposaża się w środki łączności.
        2. W każdej stacji elektroenergetycznej znajduje się:
1) schemat ideowy układu elektroenergetycznego stacji;
2) instrukcja obsługi stacji;
3) wykaz sprzętu ochronnego, niezbędnego do bezpiecznej obsługi stacji wraz
    z określeniem miejsca jego przechowywania;
4) instrukcja udzielania pierwszej pomocy w przypadku porażenia prądem elektrycznym oraz
    poparzenia łukiem elektrycznym;
5) instrukcja przeciwpożarowa;
6) wykaz sprzętu przeciwpożarowego będącego w jej wyposażeniu.

        § 85. Przenośniki taśmowe pracujące w ciągu oraz człony konstrukcji przenośników taśmowych, na których zainstalowane są urządzenia lub przewody elektroenergetyczne, łączy się ze sobą po obu stronach linką lub taśmą stalową o przekroju co najmniej 50 mm2lub w inny sposób, zapewniający skuteczne przewodzące połączenie tych części poprzez powierzchnie styku.

        § 86. 1. Kable i przewody oponowe:
1) układa się w taki sposób, aby nie były narażone na uszkodzenia mechaniczne;
2) oznakowuje się na obydwu końcach przez umieszczenie numeru linii i adresu
    kierunkowego.
        2. Przewód oponowy zasilający maszyny i urządzenia, w tym urządzenia pływające o napędzie elektrycznym, układa się w sposób ustalony przez kierownika ruchu zakładu górniczego lub wyznaczoną przez niego osobę dozoru odpowiedniego działu ruchu zakładu górniczego w porozumieniu z kierownikiem działu robót górniczych.
        3. Niedopuszczalne jest przemieszczanie przewodów oponowych, szaf łączeniowych i sprzęgieł, będących pod napięciem, z wyjątkiem maszyn i urządzeń ruchomych.
        4. Lokalne przesuwanie przewodów oponowych będących pod napięciem jest dopuszczalne wyłącznie za pomocą sprzętu ochronnego i odpowiednich narzędzi, zabezpieczających pracowników wykonujących tę czynność.

        § 87. Szczegółowe wymagania dotyczące linii napowietrznych znajdujących się na terenie zakładu górniczego są określane przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

        § 88. Sieci trakcji przewodowej zakładu górniczego buduje się w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób oraz zakładu górniczego.

        § 89. Szczegółowe wymagania w zakresie instalowania, eksploatacji i kontroli maszyn, urządzeń i sieci elektroenergetycznych, a także ochrony przeciwporażeniowej w zakładach wydobywających węgiel brunatny określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.