§ 36. Przed rozpoczęciem pracy w sprzęcie ochrony układu oddechowego strażak:
1) dokonuje kontroli działania sprzętu ochrony układu oddechowego, w szczególności
urządzeń do otwierania dopływu powietrza, szczelności przylegania maski, szczelności
połączeń i złącz oraz wskazań przyrządów określających stan ciśnienia, umiejscowienia
sygnalizatora bezruchu w okolicy barku i uruchomienia go;
2) potwierdza dowódcy swoją gotowość do działań, w tym sprawność systemu łączności
i sprzętu ochrony układu oddechowego.

§ 37. W czasie pracy w sprzęcie ochrony układu oddechowego strażak:
1) zachowuje rezerwę powietrza niezbędną do wyjścia ze strefy zagrożenia;
2) posługuje się wcześniej ustalonymi umownymi znakami sygnalizacyjnymi i wykorzystuje
łączność radiową.

§ 38. 1. Podczas pracy strażaka w sprzęcie ochrony układu oddechowego, kierujący działaniem ratowniczym:
1) ustala sposób komunikacji i utrzymania stałej łączności;
2) przekazuje informacje na temat stwierdzonych zagrożeń;
3) wyznacza rotę asekuracyjną, będącą w pełnej gotowości do podjęcia działań, wyposażoną
w sprzęt umożliwiający podjęcie pracy w strefie zagrożenia;
4) w przypadku trudnych warunków pracy ogranicza czas pracy strażaka w strefie zagrożenia.
2. Rota asekuracyjna, o której mowa w ust. 1:
1) może realizować inne zadania poza strefą zagrożenia pod warunkiem zachowania gotowości
do wejścia w strefę zagrożenia i wsparcia pracujących w niej strażaków w niezbędnym
zakresie, w szczególności do pomocy w prowadzeniu ewakuacji;
2) posiada wyposażenie i sprzęt wymagane do realizacji czynności określonych w pkt 1,
w szczególności sprzęt ochrony układu oddechowego przygotowany do niezwłocznego
użycia.

§ 39. Kierujący działaniem ratowniczym może wyznaczyć osobę monitorującą czas pracy ratowników w sprzęcie ochrony układu oddechowego oraz liczbę rot wprowadzonych do strefy zagrożenia.

§ 40. 1. Dopuszcza się stosowanie sprzętu filtrującego po stwierdzeniu, że zawartość tlenu w powietrzu wynosi minimum 19% i nie występują czynniki szkodliwe powodujące konieczność pracy w sprzęcie ochrony układu oddechowego.
2. Sprzęt filtrujący dobiera się w zależności od występujących w atmosferze substancji, prowadząc stały monitoring stężenia tlenu oraz obecności gazów trujących.

§ 41. Maskę stanowiącą sprzęt ochrony układu oddechowego oraz sprzęt filtrujący zakłada się i zdejmuje wyłącznie w atmosferze niezanieczyszczonej substancjami szkodliwymi lub niebezpiecznymi, a jednocześnie w miejscu położonym jak najbliżej obszaru, na którym jest prowadzona akcja ratownicza.