§ 11. Pracownie stosujące promieniowanie jonizujące powinny posiadać urządzenia zabezpieczające tego rodzaju, aby tygodniowa dawka promieniowania dla pracowników nie przekraczała dawek ustalonych w przepisach wydanych na podstawie § 29.

        § 12. 1. W każdej pracowni stosującej promieniowanie jonizujące powinna być wyznaczona odpowiednio przeszkolona osoba odpowiedzialna za stan ochrony przed promieniowaniem.
        2. Zakres oraz zasady szkolenia osób wymienionych w ust. 1, a także ramowy zakres ich zadań, określają Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Pełnomocnik Rządu do Spraw Wykorzystania Energii Jądrowej.

        § 13. 1. Pracownie izotopowe stosując otwarte źródła promieniowania, w zależności od grupy radiotoksyczności i aktywności stosowanych w nich izotopów promieniotwórczych, dzieli się na trzy klasy.
        2. Grupy radiotoksyczności izotopów oraz zasady zaliczania pracowni do właściwej klasy określają przepisy, o których mowa w § 29.

        § 14. System wentylacji w budynkach, w których znajdują się pracownie izitopowe klasy I i II, powinien zapewniać przepływ powietrza w kierunku pomieszczeń, w których istnieje większe prawdopodobieństwo powstawania skażeń.

        § 15. Pracownie izotopowe klasy I i II w zależności od rodzaju prowadzonych prac i aktywności stosowanych izotopów promieniotwórczych powinny być wyposażone we właściwe urządzenia zapewniające izolację od otoczenia stanowisk pracy z substancjami promieniotwórczymi.

        § 16. 1. Odpady promieniotwórcze, powstające przy pracy z substancjami promieniotwórczymi, podlegają kontroli dozymetrycznej.
        2. Pełnomocnik Rządu do Spraw Wykorzystania Energii Jądrowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określa zasady i tryb postępowania z odpadami promieniotwórczymi.

        § 17. Zakład pracy obowiązany jest w pracowni izotopowej:
1) zorganizować właściwą konserwację wszelkich urządzeń zawierających substancje
    promieniotwórcze,
2) zapewnić okresowe sprawdzanie szczelności zamkniętych źródeł promieniowania według
    wytycznych ustalonych przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wykorzystania Energii Jądrowej
    w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej,
3) zapewnić bezpieczne warunki przechowywania substancji promieniotwórczych,
    a w szczególności uniemożliwić dostęp do tych substancji osobom nieuprawnionym.

        § 18. Miejsce stosowania i przechowywania substancji promieniotwórczych oraz pojemniki, urządzenia i aparaty zawierające te substancje powinny być oznaczone znakiem ostrzegawczym zgodnie z obowiązującymi przepisami.

        § 19. W pracowniach izotopowych należy prowadzić stałą ewidencję źródeł promieniowania według zasad określonych przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wykorzystania Energii Jądrowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.

        § 20. 1. Pracownie rentgenowskie wyposażone w aparaty z oddzielnym stolikiem rozdzielczym lub z urządzeniem do zdalnego sterowania powinny posiadać wydzieloną nastawnię.
        2. Pracownie rentgenowskie terapeutyczne i diagnostyczne powinny posiadać urządzenia umożliwiające obserwowanie chorego w czasie poddawania go napromienieniu oraz umożliwiające łączność sygnalizacyjną pomiędzy nastawnią a pracownią.
        3. Przy stosowaniu aparatów rentgenowskich do zdjęć zębowych i aparatów rentgenowskich przenośnych nastawnię może zastąpić parawan ochronny.

        § 21. 1. Pracownie rentgenodiagnostyczne wyposażone w aparaturę służącą do wykonywania prześwietleń oraz pracownie rentgenowskie terapeutyczne i przemysłowe z aparatami zainstalowanymi na stłe powinny być wyposażone w automatyczną sygnalizację świetlną wskazującą włączenie wysokiego napięcia na lampę rentgenowską. Sygnalizację instaluje się przy wejściach do pracowni.
        2. Drzwi do pracowni, z wyjątkiem pracowni rentgenodiagnostycznych, powinny posiadać urządzenie powodujące wyłączanie wysokiego napięcia w momencie otwarcia drzwi. Drzwi powinny być zainstalowane w sposób umożliwiający ich otwieranie od wewnątrz i zewnątrz.
        3. W pracowniach innych niż określone w ust. 1 powinna istnieć możliwość włączenia sygnalizacji świetlnej w czasie pracy aparatu.

        § 22. Aparaty rentgenowskie diagnostyczne powinny być tak zainstalowane, aby przy prześwietleniach oś wiązki promieniowania pierwotnego wychodzącego z kołpaka była oddalona od najbliższej ściany co najmniej o 1,50 m.

        § 23. 1. Lampy rentgenowskie mogą być używane jedynie w kołpakach, głowicach lub innych urządzeniach zabezpieczających przed promieniowaniem rozproszonym lub innym promieniowaniem nieużytecznym.
        2. Urządzenia określone w ust. 1 powinny tak zabezpieczać przed promieniowaniem naieużytecznym, aby przy znamionowej wartości wysokiego napięcia na lampie i przy prądzie przewidzianym dla obciążenia ciągłego (prześwietlenia, terapia, defektoskopia) oraz przy całkowicie zasłoniętym okienku moc dawki promieniowania nie przekraczała wartości ustalonych w przepisach wydanych na podstawie § 29.

        § 24. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określi szczegółowe warunki, jakim mają odpowiadać pracownie rentgenowskie, oraz zasady pracy z aparatami rentgenowskimi.