Art. 117. 1. Gospodarowanie zasobami dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz zasobami genetycznymi roślin, zwierząt i grzybów użytkowanymi przez człowieka powinno zapewniać ich trwałość, optymalną liczebność i ochronę różnorodności genetycznej, w szczególności przez:
1) ochronę, utrzymanie lub racjonalne zagospodarowanie naturalnych i półnaturalnych
    ekosystemów, w tym lasów, torfowisk, bagien, muraw, solnisk, klifów nadmorskich
    i wydm, linii brzegów wód, dolin rzecznych, źródeł i źródlisk, a także rzek, jezior
    i obszarów morskich oraz siedlisk i ostoi roślin, zwierząt lub grzybów;
2) stworzenie warunków do rozmnażania i rozprzestrzeniania zagrożonych wyginięciem
    roślin, zwierząt i grzybów oraz ochronę i odtwarzanie ich siedlisk i ostoi, a także
    ochronę tras migracyjnych zwierząt.
        2. Na gruntach użytkowanych gospodarczo w parkach narodowych lub rezerwatach przyrody stosuje się ochronę krajobrazową.