Rozdział 3
Strefy pożarowe i oddzielenia przeciwpożarowe

                    

        § 226. 1. Strefę pożarową stanowi budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego, o których mowa w § 232 ust. 4, bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków, określone w § 271 ust. 1-7.
        2. Częścią budynku, o której mowa w ust. 1, jest także jego kondygnacja, jeżeli klatki schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku spełniają co najmniej wymagania określone w § 256 ust. 2 dla klatek schodowych.
        3. Powierzchnia strefy pożarowej jest obliczana jako powierzchnia wewnętrzna budynku lub jego części, przy czym wlicza się do niej także powierzchnię antresoli.

        § 227. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych ZL określa poniższa tabela:

    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    

Kategoria                                                 zagrożenia ludzi	Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
	w budynku o jednej                                                 kondygnacji nadziemnej                                                 (bez ograniczenia wysokości)	w budynku wielokondygnacyjnym
		niskim                         (N)	średniowysokim                             (SW)	wysokim i wysokościowym                                 (W) i (WW)
1	2	3	4	5
ZL I, ZL III, ZL IV,                                     ZL V	10 000	8000	5000	2500
ZL II	8000	5000	3500	2000

    
        2. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej ZL, obejmującej podziemną część budynku, nie powinna przekraczać 50% dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej tej samej kategorii zagrożenia ludzi, określonej w ust. 1 dla pierwszej nadziemnej kondygnacji tego budynku.
        3. Zmniejszenie dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej, o której mowa w ust. 2, nie dotyczy przypadku, gdy wyjścia ewakuacyjne z kondygnacji podziemnej prowadzą bezpośrednio na zewnątrz budynku.
        4. Dopuszcza się powiększenie powierzchni stref pożarowych, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem stref pożarowych w wielokondygnacyjnych budynkach wysokich (W) i wysokościowych (WW), pod warunkiem zastosowania:
1) stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych – o 100%;
2) samoczynnych urządzeń oddymiających uruchamianych za pomocą systemu
     wykrywania dymu - o 100%.
    
    Przy jednoczesnym stosowaniu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2 dopuszcza się
    powiększenie powierzchni stref pożarowych o 200%.

        5. Ze strefy pożarowej ZL II o powierzchni przekraczającej 750 m² w budynku wielokondygnacyjnym, powinna być zapewniona możliwość ewakuacji ludzi do innej strefy pożarowej na tej samej kondygnacji.

        § 228. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych PM, z wyjątkiem garaży, określa poniższa tabela:

    
        
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    

Rodzaj stref                                                 pożarowych	Gęstość                                                 obciążenia                                                 ogniowego                                                 Q [MJ/m2]	Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
		w budynku                                                 o jednej                                                 kondygnacji                                                 nadziemnej                                                 (bez ograniczenia                                                 wysokości)	w budynku wielokondygnacyjnym
			niskim                         i średniowysokim                         (N) i (SW)	wysokim                         i wysokościowym                             (W) i (WW)
1	2	3	4	5
Strefy pożarowe                         z pomieszczeniem                         zagrożonym wybuchem	Q > 4000                         2000 < Q ⩽ 4000                         1000 < Q ⩽ 2000                         500 < Q ⩽ 1000                         Q ⩽ 500	1000                             2000                             4000                             6000                             8000	**1000                     2000                     3000	***500                      1000
Strefy pożarowe                         pozostałe	Q > 4000                         2000 < Q ⩽ 4000                         1000 < Q ⩽ 2000                         500 < Q ⩽ 1000                         Q ⩽ 500	2000                             4000                             8000                             15 000                             20 000	1000                             2000                             4000                             8000                             10 000	**1000                                 2500                                 5000

* Nie dopuszcza się takich przypadków.
        2. Strefy pożarowe, o których mowa w ust. 1, w podziemnej części budynków nie powinny przekraczać 50% powierzchni określonych w tabeli.

        § 229. 1. Dopuszcza się powiększenie powierzchni stref pożarowych, o których mowa w § 228, pod warunkiem ich ochrony:
1) stałymi samoczynnymi urządzeniami gaśniczymi wodnymi - o 100%;
2) samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi - o 50%.
        2. Przy jednoczesnym stosowaniu urządzeń wymienionych w ust. 1 dopuszcza się powiększenie stref pożarowych o 150%.

        § 230. 1. W budynku jednokondygnacyjnym lub na ostatniej kondygnacji budynku wielokondygnacyjnego wielkości stref pożarowych PM, z wyjątkiem garaży, można powiększyć o 100%, jeżeli budynek nie zawiera pomieszczenia zagrożonego wybuchem i jest wykonany z elementów nierozprzestrzeniających ognia oraz zastosowano samoczynne urządzenia oddymiające.
        2. W budynku jednokondygnacyjnym wielkości stref pożarowych PM, z wyjątkiem garażu, nie ogranicza się, pod warunkiem zastosowania stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych i samoczynnych urządzeń oddymiających.

        § 231. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych IN określa poniższa tabela:

    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    

Liczba kondygnacji budynku	Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
	przy hodowli ściółkowej	przy hodowli bezściółkowej
1	2	3
Jedna	5000	nie ogranicza się
Dwie	2500	5000
Powyżej dwóch	1000	2500

    
        2. W przypadku stosowania w budynku ścian silnie rozprzestrzeniających ogień, strefę pożarową należy zmniejszyć do 25% wartości podanej w ust. 1, a w przypadku jednokondygnacyjnego budynku przeznaczonego do hodowli bezściółkowej, strefę ogranicza się do 5000 m².

        § 232. 1. Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory - obudowane przedsionkami przeciwpożarowymi lub zamykane za pomocą drzwi przeciwpożarowych bądź innego zamknięcia przeciwpożarowego.
        2. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia otworów, o których mowa w ust. 1, nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie oddzielenia przeciwpożarowego - 0,5% powierzchni stropu. Ograniczenia nie stosuje się do otworów w ścianach oddzielenia przeciwpożarowego w garażu, które znajdują się na drogach manewrowych.
        3. Przedsionek przeciwpożarowy powinien mieć wymiary rzutu poziomego nie mniejsze niż 1,4 × 1,4 m, ściany i strop, a także osłony lub obudowy przewodów i kabli elektrycznych z wyjątkiem wykorzystywanych w przedsionku oraz z wyjątkiem zespołów kablowych, o których mowa w § 187 ust. 3 – o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 60 wykonane z materiałów niepalnych oraz powinien być zamykany drzwiami i wentylowany co najmniej grawitacyjnie, z zastrzeżeniem § 246 ust. 2 i 3.
        4. Wymaganą klasę odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów określa poniższa tabela:

    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    

Klasa odporności                 pożarowej budynku	Klasa odporności ogniowej
	elementów oddzielenia                 przeciwpożarowego		drzwi                 przeciwpożarowych                 lub innych zamknięć                 przeciwpożarowych	drzwi z przedsionka                 przeciwpożarowego
	ścian i stropów,                 z wyjątkiem stropów w ZL	stropów w ZL		na korytarz                 i do pomieszczenia	na klatkę schodową*)
1	2	3	4	5	6
"A"	R E I 240	R E I 120	E I 120	E I 60	E 60
"B" i "C"	R E I 120	R E I 60	E I 60	E I 30	E 30
"D" i "E"	R E I 60	R E I 30	E I 30	E I 15	E 15

*) Dopuszcza się osadzenie tych drzwi w ścianie o klasie odporności
     ogniowej, określonej dla drzwi w kol. 6, znajdującej się między
     przedsionkiem a klatką schodową.
        5. Klasa odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów w budynkach, o których mowa w § 213, powinna być nie mniejsza od określonej w ust. 4 dla budynków o klasie odporności pożarowej "D" i "E".
        6. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana lub inne przeszklenie, jeżeli powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany, przy czym klasa odporności ogniowej wypełnień nie powinna być niższa niż:

    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    

Wymagana klasa odporności ogniowej                 ściany oddzielenia przeciwpożarowego	Klasa odporności ogniowej wypełnienia                 otworu w ścianie
	będącej obudową                 drogi ewakuacyjnej	innej
1	2	3
R E I 240	E I 120	E 120
R E I 120	E I 60	E 60
R E I 60	E I 30	E 30

    
        7. Dopuszcza się stosowanie w strefach pożarowych PM otworu w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego, służącego przeprowadzeniu urządzeń technologicznych, chronionego w sposób równoważny wymaganym dla tej ściany drzwiom przeciwpożarowym pod względem możliwości przeniesienia się przez ten otwór ognia lub dymu, w przypadku pożaru.

        § 233. 1. Stosowanie kurtyny przeciwpożarowej jest wymagane do oddzielenia:
1) widowni, o liczbie miejsc przekraczającej 600, od sceny teatralnej
     o powierzchni wewnętrznej przekraczającej 150 m² lub o kubaturze brutto
     przekraczającej 1200 m³;
2) kieszeni scenicznej, o powierzchni przekraczającej 100 m², od sceny
     teatralnej o powierzchni wewnętrznej przekraczającej 300 m² lub o kubaturze
     brutto przekraczającej 6000 m³.
        2. Sceny, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu.

        § 234. 1. Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) wymaganą dla tych elementów.
        2. Dopuszcza się nieinstalowanie przepustów, o których mowa w ust. 1, dla pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych przez ściany i stropy do pomieszczeń higienicznosanitarnych.
        3. Przepusty instalacyjne o średnicy większej niż 0,04 m w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niższa niż E I 60 lub R E I 60, a niebędących elementami oddzielenia przeciwpożarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) ścian i stropów tego pomieszczenia.
        4. Przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu, powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku.

        § 235. 1. Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wznosić na własnym fundamencie lub na stropie, opartym na konstrukcji nośnej o klasie odporności ogniowej nie niższej od odporności ogniowej tej ściany.
        2. Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wysunąć na co najmniej 0,3 m poza lico ściany zewnętrznej budynku lub na całej wysokości ściany zewnętrznej zastosować pionowy pas z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 2 m i klasie odporności ogniowej E I 60.
        3. W budynku z przekryciem dachu rozprzestrzeniającym ogień ściany oddzielenia przeciwpożarowego należy wyprowadzić ponad pokrycie dachu na wysokość co najmniej 0,3 m lub zastosować wzdłuż ściany pas z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 1 m i klasie odporności ogniowej E I 60, bezpośrednio pod pokryciem; przekrycie na tej szerokości powinno być nierozprzestrzeniające ognia.
        4. W budynku, z wyjątkiem zabudowy jednorodzinnej, w dachu którego znajdują się świetliki lub klapy dymowe, ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane od nich w odległości poziomej mniejszej niż 5 m, należy wyprowadzić ponad górną ich krawędź na wysokość co najmniej 0,3 m, przy czym wymaganie to nie dotyczy świetlików nieotwieranych o klasie odporności ogniowej co najmniej E 30.