Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.
x
Środowisko
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury
z dnia 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
Dodaj akt prawny»
Dodaj wymaganie własne»
 
Identyfikator Dz.U.2015.1422
Data wydania 2015-09-18  
Data publikacji 2015-07-17  
Data wejścia w życie 2015-09-18
Rodzaj aktu Rozporządzenie  
Organ wydający Minister Infrastruktury  
Status
Obowiązujący
Ostatnie zmiany
Rozdział 3
Strefy pożarowe i oddzielenia przeciwpożarowe

                        

        § 226. 1. Strefę pożarową stanowi budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego, o których mowa w § 232 ust. 4, bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków, określone w § 271 ust. 1-7.
        2. Częścią budynku, o której mowa w ust. 1, jest także jego kondygnacja, jeżeli klatki schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku spełniają co najmniej wymagania określone w § 256 ust. 2 dla klatek schodowych.
        3. Powierzchnia strefy pożarowej jest obliczana jako powierzchnia wewnętrzna budynku lub jego części, przy czym wlicza się do niej także powierzchnię antresoli.

        § 227. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych ZL określa poniższa tabela:


    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
Kategoria
                                                zagrożenia ludzi
Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
w budynku o jednej
                                                kondygnacji nadziemnej
                                                (bez ograniczenia wysokości)
w budynku wielokondygnacyjnym
niskim
                        (N)
średniowysokim
                            (SW)
wysokim i wysokościowym
                                (W) i (WW)
1 2 3 4 5
ZL I, ZL III, ZL IV,
                                    ZL V
10 000 8000 5000 2500
ZL II 8000 5000 3500 2000
    
        2. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej ZL, obejmującej podziemną część budynku, nie powinna przekraczać 50% dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej tej samej kategorii zagrożenia ludzi, określonej w ust. 1 dla pierwszej nadziemnej kondygnacji tego budynku.
        3. Zmniejszenie dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej, o której mowa w ust. 2, nie dotyczy przypadku, gdy wyjścia ewakuacyjne z kondygnacji podziemnej prowadzą bezpośrednio na zewnątrz budynku.
        4. Dopuszcza się powiększenie powierzchni stref pożarowych, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem stref pożarowych w wielokondygnacyjnych budynkach wysokich (W) i wysokościowych (WW), pod warunkiem zastosowania:
1) stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych – o 100%;
2) samoczynnych urządzeń oddymiających uruchamianych za pomocą systemu
     wykrywania dymu - o 100%.
    
    Przy jednoczesnym stosowaniu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2 dopuszcza się
    powiększenie powierzchni stref pożarowych o 200%.

        5. Ze strefy pożarowej ZL II o powierzchni przekraczającej 750 m2 w budynku wielokondygnacyjnym, powinna być zapewniona możliwość ewakuacji ludzi do innej strefy pożarowej na tej samej kondygnacji.

        § 228. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych PM, z wyjątkiem garaży, określa poniższa tabela:

    
        
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
    
Rodzaj stref
                                                pożarowych
Gęstość
                                                obciążenia
                                                ogniowego
                                                Q [MJ/m2]
Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
w budynku
                                                o jednej
                                                kondygnacji
                                                nadziemnej
                                                (bez ograniczenia
                                                wysokości)
w budynku wielokondygnacyjnym
niskim
                        i średniowysokim
                        (N) i (SW)
wysokim
                        i wysokościowym
                            (W) i (WW)
1 2 3 4 5
Strefy pożarowe
                        z pomieszczeniem
                        zagrożonym wybuchem
Q > 4000
                        2000 < Q ⩽ 4000
                        1000 < Q ⩽ 2000
                        500 < Q ⩽ 1000
                        Q ⩽ 500
1000
                            2000
                            4000
                            6000
                            8000

                **1000
                    2000
                    3000

                
                ***500
                     1000
Strefy pożarowe
                        pozostałe
Q > 4000
                        2000 < Q ⩽ 4000
                        1000 < Q ⩽ 2000
                        500 < Q ⩽ 1000
                        Q ⩽ 500
2000
                            4000
                            8000
                            15 000
                            20 000
1000
                            2000
                            4000
                            8000
                            10 000

                        **1000
                                2500
                                5000

* Nie dopuszcza się takich przypadków.
        2. Strefy pożarowe, o których mowa w ust. 1, w podziemnej części budynków nie powinny przekraczać 50% powierzchni określonych w tabeli.

        § 229. 1. Dopuszcza się powiększenie powierzchni stref pożarowych, o których mowa w § 228, pod warunkiem ich ochrony:
1) stałymi samoczynnymi urządzeniami gaśniczymi wodnymi - o 100%;
2) samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi - o 50%.
        2. Przy jednoczesnym stosowaniu urządzeń wymienionych w ust. 1 dopuszcza się powiększenie stref pożarowych o 150%.

        § 230. 1. W budynku jednokondygnacyjnym lub na ostatniej kondygnacji budynku wielokondygnacyjnego wielkości stref pożarowych PM, z wyjątkiem garaży, można powiększyć o 100%, jeżeli budynek nie zawiera pomieszczenia zagrożonego wybuchem i jest wykonany z elementów nierozprzestrzeniających ognia oraz zastosowano samoczynne urządzenia oddymiające.
        2. W budynku jednokondygnacyjnym wielkości stref pożarowych PM, z wyjątkiem garażu, nie ogranicza się, pod warunkiem zastosowania stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych i samoczynnych urządzeń oddymiających.

        § 231. 1. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych IN określa poniższa tabela:

    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
Liczba kondygnacji budynku Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2
przy hodowli ściółkowej przy hodowli bezściółkowej
1 2 3
Jedna 5000 nie ogranicza się
Dwie 2500 5000
Powyżej dwóch 1000 2500
    
        2. W przypadku stosowania w budynku ścian silnie rozprzestrzeniających ogień, strefę pożarową należy zmniejszyć do 25% wartości podanej w ust. 1, a w przypadku jednokondygnacyjnego budynku przeznaczonego do hodowli bezściółkowej, strefę ogranicza się do 5000 m2.

        § 232. 1. Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory - obudowane przedsionkami przeciwpożarowymi lub zamykane za pomocą drzwi przeciwpożarowych bądź innego zamknięcia przeciwpożarowego.
        2. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia otworów, o których mowa w ust. 1, nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie oddzielenia przeciwpożarowego - 0,5% powierzchni stropu. Ograniczenia nie stosuje się do otworów w ścianach oddzielenia przeciwpożarowego w garażu, które znajdują się na drogach manewrowych.
        3. Przedsionek przeciwpożarowy powinien mieć wymiary rzutu poziomego nie mniejsze niż 1,4 × 1,4 m, ściany i strop, a także osłony lub obudowy przewodów i kabli elektrycznych z wyjątkiem wykorzystywanych w przedsionku oraz z wyjątkiem zespołów kablowych, o których mowa w § 187 ust. 3 – o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 60 wykonane z materiałów niepalnych oraz powinien być zamykany drzwiami i wentylowany co najmniej grawitacyjnie, z zastrzeżeniem § 246 ust. 2 i 3.
        4. Wymaganą klasę odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów określa poniższa tabela:

    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
    
        
        
        
        
        
        
    
Klasa odporności
                pożarowej budynku
Klasa odporności ogniowej
elementów oddzielenia
                przeciwpożarowego
drzwi
                przeciwpożarowych
                lub innych zamknięć
                przeciwpożarowych
drzwi z przedsionka
                przeciwpożarowego
ścian i stropów,
                z wyjątkiem stropów w ZL
stropów w ZL na korytarz
                i do pomieszczenia
na klatkę schodową*)
1 2 3 4 5 6
"A" R E I 240 R E I 120 E I 120 E I 60 E 60
"B" i "C" R E I 120 R E I 60 E I 60 E I 30 E 30
"D" i "E" R E I 60 R E I 30 E I 30 E I 15 E 15

*) Dopuszcza się osadzenie tych drzwi w ścianie o klasie odporności
     ogniowej, określonej dla drzwi w kol. 6, znajdującej się między
     przedsionkiem a klatką schodową.
        5. Klasa odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów w budynkach, o których mowa w § 213, powinna być nie mniejsza od określonej w ust. 4 dla budynków o klasie odporności pożarowej "D" i "E".
        6. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana lub inne przeszklenie, jeżeli powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany, przy czym klasa odporności ogniowej wypełnień nie powinna być niższa niż:

    
        
        
    
    
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
    
        
        
        
    
Wymagana klasa odporności ogniowej
                ściany oddzielenia przeciwpożarowego
Klasa odporności ogniowej wypełnienia
                otworu w ścianie
będącej obudową
                drogi ewakuacyjnej
innej
1 2 3
R E I 240 E I 120 E 120
R E I 120 E I 60 E 60
R E I 60 E I 30 E 30
    
        7. Dopuszcza się stosowanie w strefach pożarowych PM otworu w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego, służącego przeprowadzeniu urządzeń technologicznych, chronionego w sposób równoważny wymaganym dla tej ściany drzwiom przeciwpożarowym pod względem możliwości przeniesienia się przez ten otwór ognia lub dymu, w przypadku pożaru.

        § 233. 1. Stosowanie kurtyny przeciwpożarowej jest wymagane do oddzielenia:
1) widowni, o liczbie miejsc przekraczającej 600, od sceny teatralnej
     o powierzchni wewnętrznej przekraczającej 150 m2 lub o kubaturze brutto
     przekraczającej 1200 m3;
2) kieszeni scenicznej, o powierzchni przekraczającej 100 m2, od sceny
     teatralnej o powierzchni wewnętrznej przekraczającej 300 m2 lub o kubaturze
     brutto przekraczającej 6000 m3.
        2. Sceny, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu.

        § 234. 1. Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) wymaganą dla tych elementów.
        2. Dopuszcza się nieinstalowanie przepustów, o których mowa w ust. 1, dla pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych przez ściany i stropy do pomieszczeń higienicznosanitarnych.
        3. Przepusty instalacyjne o średnicy większej niż 0,04 m w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niższa niż E I 60 lub R E I 60, a niebędących elementami oddzielenia przeciwpożarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) ścian i stropów tego pomieszczenia.
        4. Przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu, powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku.

        § 235. 1. Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wznosić na własnym fundamencie lub na stropie, opartym na konstrukcji nośnej o klasie odporności ogniowej nie niższej od odporności ogniowej tej ściany.
        2. Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wysunąć na co najmniej 0,3 m poza lico ściany zewnętrznej budynku lub na całej wysokości ściany zewnętrznej zastosować pionowy pas z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 2 m i klasie odporności ogniowej E I 60.
        3. W budynku z przekryciem dachu rozprzestrzeniającym ogień ściany oddzielenia przeciwpożarowego należy wyprowadzić ponad pokrycie dachu na wysokość co najmniej 0,3 m lub zastosować wzdłuż ściany pas z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 1 m i klasie odporności ogniowej E I 60, bezpośrednio pod pokryciem; przekrycie na tej szerokości powinno być nierozprzestrzeniające ognia.
        4. W budynku, z wyjątkiem zabudowy jednorodzinnej, w dachu którego znajdują się świetliki lub klapy dymowe, ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane od nich w odległości poziomej mniejszej niż 5 m, należy wyprowadzić ponad górną ich krawędź na wysokość co najmniej 0,3 m, przy czym wymaganie to nie dotyczy świetlików nieotwieranych o klasie odporności ogniowej co najmniej E 30.
    

.
.
.
Wymagania Własne (0)
 Brak wymagań Własnych
Druki (0)
 Brak druków
Akty wykonawcze (0)
 Brak aktów wykonawczych
legenda
nowe uchylone zmiana