§ 136. 1. Dla rurociągów przesyłowych dalekosiężnych ustala się strefy bezpieczeństwa, których środek stanowi oś rurociągu.
        2. Minimalna szerokość strefy bezpieczeństwa dla jednego rurociągu przesyłowego dalekosiężnego, w zależności od jego średnicy nominalnej, powinna wynosić co najmniej:
1) 12 m - dla rurociągu o średnicy do 400 mm;
2) 16 m - dla rurociągu o średnicy od 400 mm do 600 mm;
3) 20 m - dla rurociągu o średnicy powyżej 600 mm.
        3. Dla układu równolegle biegnących rurociągów przesyłowych dalekosiężnych strefę bezpieczeństwa wyznaczają poszczególne rurociągi.

        § 137. 1. Strefa bezpieczeństwa, o której mowa w § 136, może być użytkowana zgodnie z pierwotnym jej przeznaczeniem.
        2. Wewnątrz strefy bezpieczeństwa niedopuszczalne jest wznoszenie budowli, urządzanie stałych składów i magazynów oraz zalesianie, z zastrzeżeniem ust. 3.
        3. Dopuszcza się w strefie bezpieczeństwa usytuowanie innej infrastruktury sieci uzbrojenia terenu pod warunkiem uzgodnienia jej z właścicielem rurociągu przesyłowego dalekosiężnego.
        4. Na terenach otwartych dopuszcza się w strefie bezpieczeństwa sadzenie pojedynczych drzew w odległości co najmniej 5 m od rurociągu przesyłowego dalekosiężnego.

        § 138. Rurociąg przesyłowy dalekosiężny prowadzony wzdłuż:
1) dróg publicznych powinien być usytuowany zgodnie z przepisami o drogach
    publicznych;
2) torów kolejowych powinien być usytuowany zgodnie z przepisami o transporcie
    kolejowym.

        § 139. Przejścia rurociągu przesyłowego dalekosiężnego przez rzeki w pobliżu mostów należy sytuować poniżej tych mostów, biorąc pod uwagę kierunek biegu wód, w odległości co najmniej:
1) 150 m - od osi mostu kolejowego lub drogowego dróg klasy A i S przy szerokości
    lustra wody w stanie normalnym większej od 20 m;
2) 100 m - od osi mostu kolejowego lub drogowego dróg pozostałych klas niż wymienione
    w pkt 1 przy szerokości lustra wody w stanie normalnym mniejszej od 20 m.

        § 140. Dopuszcza się sytuowanie przejścia rurociągu przesyłowego dalekosiężnego przez rzeki i kanały powyżej obiektów określonych w § 139, biorąc pod uwagę kierunek biegu wód, w odległościach nie mniejszych niż:
1) 300 m - od mostów kolejowych, drogowych i budowli wodnych;
2) 1.000 m - od przystani, dworców rzecznych i ujęć wodnych.

        § 141. 1. Odległość rurociągów przesyłowych dalekosiężnych od obrysu fundamentu słupa lub rzutu poziomego skrajnego przewodu napowietrznych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych o napięciu do 220 kV, wzdłuż których układa się rurociąg przesyłowy dalekosiężny, w terenie niezabudowanym, powinna być równa z wysokością najwyższego słupa danej napowietrznej linii elektroenergetycznej.
        2. W terenie leśnym lub w obszarze zabudowanym o zabudowie niezwartej dopuszcza się zmniejszenie odległości, o której mowa w ust. 1, do 10 m, a dla linii elektroenergetycznych niskiego napięcia i linii telekomunikacyjnych do 5 m.
        3. Odległość rurociągów przesyłowych dalekosiężnych od napowietrznych linii elektroenergetycznych o napięciu powyżej 220 kV, wzdłuż których układa się rurociąg, ustala się indywidualnie; odległość ta nie może być mniejsza niż określona w ust. 1 i 2.
        4. Odległość rurociągów przesyłowych dalekosiężnych od podziemnych części linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych krzyżujących się z rurociągiem - ustój, podpora, odciążka oraz uziom, nie powinna być mniejsza niż 4 m.

        § 142. Usytuowanie rurociągów przesyłowych dalekosiężnych w pobliżu stacji radiowych i telewizyjnych ustala się indywidualnie.

        § 143. Obiekty związane z rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym, znajdujące się na terenie bazy paliw płynnych, powinny odpowiadać warunkom technicznym i eksploatacyjnym określonym dla tych baz.

        § 144. Obiektami związanymi z rurociągami przesyłowymi dalekosiężnymi są:
1) stacje pomp;
2) liniowe stacje zaworów (zasuw);
3) rozdzielnie technologiczne;
4) urządzenia inżynierskie (przejścia przez przeszkody naturalne i sztuczne);
5) instalacje i obiekty elektrochemicznej ochrony rurociągów przed korozją;
6) linie i urządzenia elektroenergetyczne służące do zasilania stacji pomp, stacji
    zaworów i stacji ochrony katodowej;
7) linie i urządzenia służące do sterowania obiektami wymienionymi w pkt 6;
8) linie oraz obiekty i urządzenia systemów łączności i nadzoru rurociągów przesyłowych
    dalekosiężnych.

        § 145. 1. Stacje pomp rurociągów przesyłowych dalekosiężnych powinny być usytuowane w odległości co najmniej 30 m od budynków, licząc od ogrodzenia tych stacji, a liniowe stacje zaworów i rozdzielnie technologiczne - w odległości co najmniej 15 m od budynków.
        2. Na terenie stacji pomp powinny być zachowane następujące minimalne odległości:
1) od pompowni usytuowanej na otwartej przestrzeni lub pod zadaszeniem do budynków
    i podstacji energetycznej - 20 m oraz do ogrodzenia - 10 m;
2) od zbiornika podziemnego resztek produktów naftowych, licząc od jego krawędzi
    do pompowni i budynków - 5 m;
3) między budynkami a ogrodzeniem - 5 m, a między budynkami, w odległości określonej
    w warunkach technicznych dla tych budynków.
        3. Odległości określone w ust. 2 pkt 1 mogą być zmniejszone o połowę w przypadku zastosowania ściany oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120.
        4. Do poszczególnych budynków i obiektów technologicznych, znajdujących się na terenie stacji pomp, powinny być doprowadzone drogi pożarowe spełniające wymagania określone w przepisach dotyczących przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.
        5. W stacji pomp rurociągów przesyłowych dalekosiężnych powinna być zapewniona woda do celów przeciwpożarowych i socjalnych.