§ 12. Podstawowym kryterium oceny zagrożenia wyrzutami gazów i skał jest możliwość zaistnienia następujących zjawisk gazogeodynamicznych:
1) wyrzutu gazów i skał, będącego dynamicznym przemieszczeniem rozkruszonych skał lub
    kopaliny z calizny węglowej do wyrobiska lub jego części przez energię gazów
    wydzielonych z górotworu w wyniku działania czynników geologiczno-górniczych,
    które może spowodować w wyrobisku lub jego części:
    a) zjawiska akustyczne,
    b) podmuch powietrza,
    c) uszkodzenie jego obudowy lub znajdujących się w nim maszyn i urządzeń,
    d) powstanie kawerny powyrzutowej, będącej pustką w jego stropie, spągu lub ociosie,
    e) zaburzenie w jego przewietrzaniu,
    f) nagromadzenie się gazów o wartości stężenia, która może spowodować ich wybuch,
    g) powstanie atmosfery niezdatnej do oddychania, lub
2) nagłego wypływu gazów z górotworu do wyrobiska lub jego części, zwanego dalej
    "nagłym wypływem gazów", będącego zachodzącym w krótkim okresie intensywnym -
    niezwiązanym ze skutkami zawału, tąpnięcia lub odgazowania urobionych skał albo węgla
    lub niezwiązanym z zaburzeniami w przewietrzaniu wyrobiska - wydzielaniem się gazów
    z górotworu, które może spowodować w wyrobisku lub jego części:
    a) nagromadzenie się gazów o wartości stężenia, która może spowodować ich wybuch, lub
    b) powstanie atmosfery niezdatnej do oddychania.

        § 13. 1. W podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny ustala się trzy kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        2. Pokład lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny podlega zaliczeniu do jednej z trzech kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        3. Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli metanonośność wynosi od 4,5 m³/Mg do 8 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową, przy czym wskaźnik zwięzłości węgla jest mniejszy niż 0,3 lub intensywność desorpcji metanu jest większa niż 1,2 kPa.
        4. Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli metanonośność jest większa niż 8 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową, przy czym wskaźnik zwięzłości węgla jest mniejszy niż 0,3 lub intensywność desorpcji metanu jest większa niż 1,2 kPa.
        5. Do III kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli:
1) zaistniał wyrzut gazów i skał lub
2) zaistniał nagły wypływ gazów, lub
3) zaistniały okoliczności określone w ust. 4 oraz zaistniała co najmniej jedna
    z następujących okoliczności:
    a) zwiększona objętość zwiercin w czasie wiercenia otworów, wyrażona w dm3uzyskanych
        z 1 m bieżącego otworu badawczego wierconego wiertarkami obrotowymi o średnicy
        wiertła 42 mm,
    b) wydmuchy zwiercin i gazów w czasie wiercenia otworów badawczych wiertarkami
        obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm,
    c) zakleszczanie lub wypychanie wiertła w czasie wiercenia otworów badawczych
        wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm,
    d) odpryskiwanie węgla z ociosów i czoła przodka oraz trzaski w głębi calizny
        węglowej,
    e) nagły wzrost metanowości względnej lub bezwzględnej,
    f) zwiększone wydzielanie się gazów po robotach strzałowych,
    g) zwiększone ilości urobku i jego rozrzucenie na większą odległość od przodka mimo
        braku zmiany technologii wykonywania robót strzałowych,
    h) zmniejszone zwięzłości i zmiany struktury węgla w czasie prowadzenia wyrobiska,
    i) wydzielanie lub wykraplanie wody na powierzchni calizny węglowej,
    j) zmiana barwy węgla na powierzchni calizny węglowej.
        6. Intensywnością desorpcji metanu jest szybkość wydzielania się metanu z próbki węgla pobranej ze zwiercin uzyskanych w czasie wiercenia otworu badawczego wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm.
        7. Metanowością względną jest wyrażona w m³/Mg suma ilości metanu wydzielającego się do wyrobisk lub ich części oraz metanu ujętego w trakcie odmetanowania, w przeliczeniu na Mg wydobytej kopaliny.
        8. Metanowością bezwzględną jest wyrażona w m³/min suma ilości metanu wydzielającego się do wyrobisk lub ich części oraz metanu ujętego w trakcie odmetanowania, w przeliczeniu na minutę.

        § 14. 1. W podziemnych zakładach górniczych wydobywających rudy miedzi ustala się dwie kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        2. Złoże lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających rudy miedzi podlega zaliczeniu do jednej z dwóch kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        3. Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli:
1) określono, na podstawie wykonanych badań dołowych i powierzchniowych, możliwość
    powstania zagrożenia gazowego lub zjawisk gazogeodynamicznych lub
2) zaistniał nagły wypływ gazów.
        4. Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał.

        § 15. 1. W podziemnych zakładach górniczych wydobywających sól ustala się trzy kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        2. Złoże lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających sól podlega zaliczeniu do jednej z trzech kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
        3. Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli:
1) nie zaistniał wyrzut gazów i skał, lecz zaistniał nagły wypływ gazów lub
2) zaistniał swobodny wypływ gazów, ale budowa geologiczna złoża i sytuacja gazowa w złożu nie zostały wystarczająco rozpoznane za pomocą robót górniczych lub robót geologicznych.
        4. Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał, w trakcie którego zostały wyrzucone do wyrobisk lub ich części skały o masie nie większej niż 10 Mg.
        5. Do III kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał, w trakcie którego zostały wyrzucone do wyrobisk lub ich części skały o masie większej niż 10 Mg.

        § 16. Dokumentacja, w oparciu o którą dokonuje się zaliczenia przestrzeni, o których mowa w § 13 ust. 2, § 14 ust. 2 albo § 15 ust. 2, do odpowiedniej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, zawiera:
1) charakterystykę budowy geologicznej przestrzeni, o których mowa w § 13 ust. 2,
    § 14 ust. 2 albo § 15 ust. 2;
2) opis okoliczności charakteryzujących zagrożenie wyrzutami gazów i skał;
3) charakterystyczne przekroje geologiczne;
4) mapy:
    a) w przypadku podziemnych zakładów górniczych wydobywających węgiel kamienny -
        pokładu lub jego części,
    b) w przypadku podziemnych zakładów górniczych wydobywających rudy miedzi lub sól -
        wyrobiska lub jego części
- w skali nie mniejszej niż 1:5000, z naniesionymi propozycjami granic poszczególnych kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał;
5) wyniki badań przeprowadzonych przez rzeczoznawcę oraz opinię rzeczoznawcy, jeżeli
    dokonuje się zaliczenia do:
    a) I lub II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach
        górniczych wydobywających węgiel kamienny,
    b) I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach górniczych
        wydobywających rudy miedzi,
    c) I lub II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach
        górniczych wydobywających sól.