§ 179. Wokół miejsca prowadzenia robót strzałowych wyznacza się strefy zagrożenia: powietrzną falą uderzeniową, rozrzutem odłamków skalnych i drganiami parasejsmicznymi górotworu w sposób określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia, w których obrębie zapewnia się bezpieczeństwo osób i ochronę mienia przed skutkami robót strzałowych.

        § 180. Zbrojenie sprzętu środkami strzałowymi, sprawdzanie obwodu elektrycznego i demontaż sprzętu po odstrzeleniu ładunku materiału wybuchowego są wykonywane na oddzielnym stanowisku wyłącznie przez osobę wykonującą roboty strzałowe.

        § 181. Przygotowanie i zbrojenie perforatorów, torped, generatorów ciśnienia i innych ładunków materiałów wybuchowych oraz usuwanie ich niewypałów odbywa się zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami wykonywania tych robót, pozytywnie zaopiniowanymi przez rzeczoznawcę i zatwierdzonymi przez kierownika ruchu.

        § 182. 1. Roboty strzałowe w odwiercie wykonuje się:
1) w przypadku wypływu płynu – z użyciem śluzy, która posiada uszczelnienie na kabel
    geofizyczny;
2) w przypadku braku wypływu płynu – bez użycia śluzy, o której mowa w pkt 1.
        2. Kierownik ruchu zakładu górniczego może podjąć decyzję o użyciu śluzy w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

        § 183. Urządzenia stanowiące wyposażenie grupy robót strzałowych oraz zespoły urządzenia wiertniczego uziemia się.

        § 184. Przed rozpoczęciem wykonywania robót strzałowych:
1) otwór wiertniczy lub odwiert wypełnia się płynem określonym w dokumentacji strzałowej
    lub metryce strzałowej;
2) wylot otworu wiertniczego lub odwiertu zabezpiecza się głowicą przeciwerupcyjną
    z zamknięciem pełnym.

        § 185. Zbrojenie, przenoszenie i zapuszczanie ładunku materiału wybuchowego w otworze wiertniczym lub w odwiercie oraz odpalanie tego ładunku wykonuje się pod nadzorem kierownika działu techniki strzałowej.

        § 186. Likwidację niewypałów wykonuje się w sposób określony w instrukcji zatwierdzonej przez kierownika ruchu.

        § 187. 1. Wykonywanie robót strzałowych w trakcie wydobywania kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej na morskiej jednostce w niesprzyjających warunkach hydrometeorologicznych jest niedozwolone.
        2. Decyzja o wstrzymaniu lub wznowieniu wykonywania robót strzałowych, w przypadku zaistnienia lub ustania niesprzyjających warunków hydrometeorologicznych, jest podejmowana przez kierownika ruchu.

        § 188. Wykonywanie robót strzałowych w trakcie wydobywania kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej na morskiej jednostce jest dozwolone wyłącznie przy świetle dziennym.

        § 189. Liczba osób wykonujących roboty strzałowe w trakcie wydobywania kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej na morskiej jednostce jest ograniczana do niezbędnego minimum przez kierownika ruchu.

        § 190. 1. Przed przystąpieniem do wykonywania robót strzałowych w trakcie wydobywania kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej na morskiej jednostce sprawdza się:
1) działanie zabezpieczenia wylotu otworu wiertniczego lub odwiertu umożliwiającego
    bezpieczne wykonanie robót strzałowych;
2) działanie urządzenia wyciągowego wyciągu wiertniczego lub innego urządzenia służącego
    do transportu pionowego, stosowanego do zapuszczania i wyciągania z otworów przyrządów
    pomiarowych i perforatorów;
3) drożność rur otworu wiertniczego wraz z interwałem perforacji lub torpedowania.
        2. Czynności, o których mowa w ust. 1, są wykonywane przez osobę dozoru nadzorującą roboty strzałowe określone w ust. 1.

        § 191. Środki strzałowe wykorzystywane w trakcie wydobywania kopalin i wykonywania robót geologicznych przechowuje się w miejscu wykonywania robót strzałowych:
1) w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej – na morskiej jednostce;
2) na lądzie – w ruchomych składach materiałów wybuchowych.

        § 192. Do wykonywania robót strzałowych poza otworami wiertniczymi lub odwiertami stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 7.