Identyfikator | Dz.U.2011.95.558 | |
---|---|---|
Data wydania | 2011-04-22 | |
Data publikacji | 2011-05-10 | |
Data wejścia w życie | 2011-05-25 | |
Data uchylenia | 2014-11-22 | |
Rodzaj aktu | Rozporządzenie | |
Organ wydający | Minister Środowiska | |
Status | ![]() | zastąpiony » |
§ 16. 1. Standardy emisyjne ustala się dla instalacji spalania i współspalania odpadów innych niż:
1) instalacje, w których spalane lub współspalane są wyłącznie następujące odpady:
a) stanowiące biomasę,
b) promieniotwórcze,
c) pochodzące z poszukiwań i eksploatacji zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego
na platformach wydobywczych oraz spalane na tych platformach,
d) zwłok zwierzęcych w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
(Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 60,
poz. 372 i Nr 78, poz. 513);
2) instalacje doświadczalne wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych, prac naukowych
i prób mających na celu usprawnienie procesu spalania, przerabiających mniej niż
50 Mg odpadów rocznie.
2. Jeżeli w instalacji współspalania odpadów wraz z paliwami są spalane odpady inne niż niebezpieczne w ilości nie większej niż 1% masy tych paliw, to do instalacji tej przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się, z tym że do źródeł spalania paliw, w których są współspalane odpady, stosuje się przepisy rozdziału 2.
§ 17. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) instalacji spalania odpadów - rozumie się przez to instalacje wykorzystywane
do termicznego przekształcania odpadów lub produktów ich wstępnego przetwarzania,
z odzyskiem lub bez odzysku wytwarzanej energii cieplnej; obejmuje to spalanie
przez utlenianie odpadów, jak również inne procesy przekształcania termicznego
odpadów, w tym pirolizę, zgazowanie i proces plazmowy, o ile substancje powstające
podczas przekształcania są następnie spalane;
2) instalacji współspalania odpadów - rozumie się przez to każdą instalację, której
głównym celem jest wytwarzanie energii lub innych produktów, w której wraz z paliwami
są spalane odpady w celu odzyskania zawartej w nich energii lub w celu ich
unieszkodliwienia; obejmuje to spalanie przez utlenianie odpadów i paliw, jak również
inne procesy przekształcania termicznego odpadów, w tym pirolizę, zgazowanie i proces
plazmowy, o ile substancje powstające podczas przekształcania są następnie
współspalane z paliwami.
§ 18.. Standardy emisyjne z instalacji spalania odpadów określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
§ 19. Standardy emisyjne z instalacji współspalania odpadów określa załącznik nr 6 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 20.
§ 20. 1. Standardy emisyjne z instalacji współspalania odpadów niebezpiecznych, w przypadku gdy moc cieplna ze spalania tych odpadów przekracza 40% nominalnej mocy cieplnej instalacji, innych niż instalacje, w których są współspalane:
1) ciekłe odpady palne, w tym oleje odpadowe, spełniające jednocześnie następujące
warunki:
a) zawartość polichlorowanych węglowodorów aromatycznych, w szczególności
polichlorowanych difenyli (PCB) lub pentachlorofenolu (PCP), nie przekracza
wartości, które powodowałyby, że odpady te są niebezpieczne,
b) odpady te nie stanowią odpadów niebezpiecznych ze względu na zawartość w nich
innych składników, o których mowa w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 i Nr 203, poz. 1351),
c) ich wartość opałowa wynosi co najmniej 30 MJ/kg,
2) ciekłe odpady palne, które nie powodują w gazach odlotowych powstających bezpośrednio
z ich spalania innych emisji niż emisje powstające w wyniku spalania oleju napędowego
- określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
2. Standardy emisyjne z instalacji współspalania odpadów, w przypadku współspalania niepoddanych przeróbce zmieszanych odpadów komunalnych, z wyjątkiem odpadów innych niż niebezpieczne określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach jako odpady o kodach 20 01 i 20 02, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
§ 21. 1. Standardy emisyjne z instalacji spalania odpadów uznaje się za dotrzymane, jeżeli w przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji są spełnione jednocześnie następujące warunki:
1) średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par
w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku
siarki oraz tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu,
a w przypadku tlenku węgla 97% średnich dobowych wartości stężeń w ciągu roku
kalendarzowego, licząc od początku roku, nie przekraczają standardów emisyjnych
tych substancji określonych, jako średnie dobowe, w załączniku nr 5 do rozporządzenia;
2) średnie trzydziestominutowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci
gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru,
dwutlenku siarki oraz tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek
azotu nie przekraczają wartości A standardów emisyjnych tych substancji, określonych
w załączniku nr 5 do rozporządzenia, lub 97% średnich trzydziestominutowych wartości
stężeń tych substancji w ciągu roku kalendarzowego, licząc od początku roku,
nie przekracza wartości B standardów emisyjnych tych substancji, określonych
w załączniku nr 5 do rozporządzenia;
3) średnie trzydziestominutowe wartości stężeń tlenku węgla nie przekraczają wartości A
standardu emisyjnego tej substancji, określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia,
lub 95% średnich dziesięciominutowych wartości stężeń tej substancji w ciągu
24 godzin nie przekracza wartości B standardu emisyjnego tej substancji, określonego
w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
2. Standardy emisyjne z instalacji współspalania odpadów uznaje się za dotrzymane, jeżeli w przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku siarki, tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu oraz tlenku węgla nie przekraczają standardów emisyjnych ustalonych w sposób określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
3. W przypadku instalacji współspalania odpadów, dla której standardy emisyjne określa załącznik nr 5 do rozporządzenia, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, średnie wartości stężeń w okresie pomiarowym ustalonym dla metali ciężkich oraz dioksyn i furanów nie powinny także przekraczać standardów emisyjnych określonych odpowiednio w załącznikach nr 5 lub 6 do rozporządzenia.
5. Dokonując oceny dotrzymywania warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyłączeniem warunków określonych dla tlenku węgla, uwzględnia się okresy faktycznej pracy instalacji, w tym okresy jej rozruchu i zatrzymywania, o ile w trakcie ich trwania są spalane odpady, lecz nie uwzględnia się, wpływających na zwiększenie emisji substancji, zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych do 60 godzin w roku kalendarzowym, licząc od początku roku.
6. W przypadku wystąpienia przerw w wykonywaniu ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji, przy sprawdzaniu spełniania warunków uznawania standardów emisyjnych za dotrzymane określonych w ust. 1 i 2, stosuje się przepis § 12 ust. 4.
7. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji substancji, standardy emisyjne uznaje się za dotrzymane, jeżeli wartości średnie uzyskane w wyniku pomiaru nie przekraczają tych standardów.
8. O każdym przypadku niedotrzymania warunków, o których mowa w ust. 1 i 4, informuje się, w ciągu 24 godzin od momentu stwierdzenia ich niedotrzymania, organ ochrony środowiska właściwy do wydania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego, wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska i ministra właściwego do spraw środowiska.
§ 22. Do poinformowania, o którym mowa w § 21 ust. 8, stosuje się odpowiednio przepis § 14.
§ 23. 1. W przypadku:
1) wystąpienia zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych
dotyczących eksploatacji instalacji spalania lub współspalania odpadów, powodujących
przekroczenie standardów emisyjnych, o których mowa w § 18-20,
2) spadku temperatury w komorze spalania poniżej 850°C, a przy spalaniu odpadów
niebezpiecznych zawierających ponad 1% związków fluorowcoorganicznych, w przeliczeniu
na chlor - poniżej 1100°C
- wstrzymuje się podawanie odpadów do instalacji, a następnie, nie później niż w czwartej godzinie trwania zakłóceń rozpoczyna się procedurę zatrzymywania instalacji w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi instalacji.
2. Podawanie odpadów do instalacji spalania lub współspalania odpadów wstrzymuje się natychmiast, z jednoczesnym natychmiastowym rozpoczęciem procedury zatrzymywania instalacji w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi instalacji, w przypadku gdy:
1) dla instalacji spalania odpadów - łączny czas występowania zakłóceń, o których mowa
w ust. 1, przekroczy 60 godzin w roku kalendarzowym,
2) dla instalacji współspalania odpadów - w wyniku zakłóceń, o których mowa w ust. 1,
standardy emisyjne zostaną przekroczone w roku kalendarzowym przez:
a) trzy średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów
i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru,
dwutlenku siarki, tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek
azotu lub tlenku węgla lub
b) dwie średnie wartości stężeń metali ciężkich oraz dioksyn i furanów określonych
dla czasu uśredniania odpowiedniego dla tych substancji
- z tym, że ograniczenie to dotyczy każdej linii technologicznej instalacji spalania lub współspalania odpadów wyposażonej w odrębne urządzenia ochronne ograniczające wprowadzanie substancji do powietrza.
3. Podawanie odpadów do instalacji spalania odpadów wstrzymuje się natychmiast, z jednoczesnym natychmiastowym rozpoczęciem procedury zatrzymywania pracy instalacji w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi instalacji, także w przypadku gdy średnia trzydziestominutowa wartość stężenia pyłu przekracza 150 mg/m3u, przy zawartości 11% tlenu w gazach odlotowych, lub średnie trzydziestominutowe wartości stężenia tlenku węgla oraz substancji organicznych w postaci gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny przekraczają odpowiednio 100 mg/m3u i 20 mg/m3u, przy zawartości 11% tlenu w gazach odlotowych.