§ 1. Rozporządzenie określa:
1) zasadnicze wymagania dotyczące projektowania oraz wytwarzania urządzeń i systemów
    ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, zwane
    dalej „urządzeniami i systemami ochronnymi";
2) procedury oceny zgodności;
3) sposób oznakowania urządzeń i systemów ochronnych;
4) wzór znaku CE.

        § 2. Przepisy rozporządzenia mają również zastosowanie do urządzeń zabezpieczających, sterujących i regulacyjnych, zwanych dalej „aparaturą", przeznaczonych do użytku na zewnątrz przestrzeni zagrożonych wybuchem, która jest wymagana lub przyczynia się do bezpiecznego funkcjonowania urządzeń i systemów ochronnych wobec zagrożeń wybuchem.

        § 3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:
1) aparatury medycznej przeznaczonej do użytku w środowisku medycznym;
2) urządzeń i systemów ochronnych, jeżeli zagrożenie wybuchem wynika wyłącznie
    z obecności materiałów wybuchowych lub substancji chemicznie niestabilnych;
3) urządzeń przeznaczonych do użytku domowego i stosowanych dla celów niezarobkowych,
    jeżeli atmosfera wybuchowa może powstać wyłącznie w wyniku przypadkowego wypływu
    paliwa gazowego;
4) środków ochrony indywidualnej określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 9
    ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności;
5) statków pełnomorskich i ruchomych platform morskich wraz z wyposażeniem pokładowym
    tych statków i platform;
6) środków transportu — statków oraz pojazdów i ich przyczep, przeznaczonych wyłącznie
    do transportu osób drogą powietrzną lub siecią transportu drogowego, kolejowego lub
    wodnego, a także środków transportu w zakresie, w jakim są przeznaczone do przewozu
    towarów drogą powietrzną, siecią dróg lub siecią kolejową albo drogą wodną.
    Wyłączeniu nie podlegają pojazdy przeznaczone do użytku w przestrzeni zagrożonej
    wybuchem;
7) wyrobów zaprojektowanych i wykonanych na użytek sit zbrojnych lub Policji oraz innych
    służb, do których zadań należy zapewnienie przestrzegania prawa i porządku
    publicznego.

        § 4. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) urządzenia — maszyny, sprzęt, przyrządy stałe lub ruchome, podzespoły sterujące wraz
    z oprzyrządowaniem oraz systemy wykrywania i zapobiegania, które oddzielnie lub
    połączone ze sobą są przeznaczone do wytwarzania, przesyłania, magazynowania, pomiaru,
    regulacji i przetwarzania energii, lub przetwórstwa materiałów, które przez ich własne
    potencjalne źródła zapłonu są zdolne do spowodowania wybuchu;
2) systemy ochronne — urządzenia inne niż określone w pkt 1, których zadaniem jest
    natychmiastowe powstrzymanie powstającego wybuchu lub ograniczenie skutecznego zasięgu
    wybuchu i mogą być wprowadzane do obrotu oddzielnie, w celu zastosowania jako systemy
    samodzielne;
3) części i podzespoły — wyroby istotne ze względu na bezpieczne funkcjonowanie urządzeń
    i systemów ochronnych, bez funkcji samodzielnych;
4) atmosfera wybuchowa — mieszaninę substancji palnych w postaci: gazów, par, mgieł lub
    pyłów z powietrzem w warunkach atmosferycznych.
w której po wystąpieniu zapłonu spalanie rozprzestrzenia się na całą niespaloną
    mieszaninę;
5) przestrzeń zagrożona wybuchem — przestrzeń, w której zależnie od warunków lokalnych
    i ruchowych może wystąpić atmosfera wybuchowa;
6) — użytkowanie urządzeń, systemów ochronnych
    i aparatury odpowiednio do grup i kategorii, o których mowa w § 5, w sposób określony
    w instrukcjach dołączonych do tych urządzeń i systemów ochronnych przez producenta
    w celu zapewnienia bezpiecznego ich funkcjonowania;
7) zakład górniczy — zakład górniczy, o którym mowa w art. 6 pkt 7 ustawy
    z dnia 4 lutego 1994 r. — Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228,
    poz. 1947).

        § 5. 1. Ustala się następujące grupy urządzeń i systemów ochronnych:
1) grupę I — stanowiącą urządzenia i systemy ochronne przeznaczone do użytku w zakładach
    górniczych, w których występuje zagrożenie metanowe lub zagrożenie wybuchem pyłu
    węglowego;
2) grupę II — stanowiącą urządzenia i systemy ochronne przeznaczone do użytku w innych,
    niż wymienione w pkt 1 miejscach zagrożonych występowaniem atmosfer wybuchowych.
        2. W obrębie grupy I ustala się następujące kategorie urządzeń:
1) kategorię M1 obejmującą urządzenia zaprojektowane i, w razie potrzeby, wyposażone
    w specjalne, dodatkowe środki zabezpieczenia przeciwwybuchowego, tak aby mogły
    funkcjonować zgodnie z parametrami ruchowymi ustalonymi przez producenta, zapewniając
    bardzo wysoki poziom zabezpieczenia. Urządzenia tej kategorii projektuje się tak, aby
    byty zdolne do działania w atmosferze wybuchowej nawet w przypadku rzadko występującej
    awarii tego urządzenia i charakteryzowały się takimi środkami zabezpieczenia, że:
    a) w przypadku uszkodzenia jednego ze środków zabezpieczających, przynajmniej drugi,
        niezależny środek zapewni wymagany poziom zabezpieczenia, albo
    b) wymagany poziom zabezpieczenia będzie zapewniony w przypadku wystąpienia dwóch
        niezależnych od siebie uszkodzeń;
2) kategorię M2 obejmującą urządzenia zaprojektowane tak, aby mogły funkcjonować zgodnie
    z parametrami ruchowymi ustalonymi przez producenta, zapewniając wysoki poziom
    zabezpieczenia. W urządzeniach tej kategorii zapewnia się:
    a) wyłączanie zasilania w przypadku wystąpienia atmosfery wybuchowej,
    b) środki zabezpieczenia przeciwwybuchowego zapewniające wymagany poziom
        zabezpieczenia podczas normalnego działania tych urządzeń, a także w przypadku
        trudnych warunków ich eksploatacji, w szczególności powstałych wskutek
        nieostrożnego obchodzenia się z nimi i zmieniających się warunków środowiskowych.
        3. W obrębie grupy II ustala się następujące kategorie urządzeń:
1) kategorię 1 obejmującą urządzenia zaprojektowane tak, aby mogły funkcjonować zgodnie
    z parametrami ruchowymi ustalonymi przez producenta, zapewniając bardzo wysoki poziom
    zabezpieczenia. Urządzenia tej kategorii:
    a) są przeznaczone do użytku w miejscach, w których atmosfery wybuchowe są obecne
        stale, lub często w długich okresach,
    b) zapewniają wymagany poziom zabezpieczenia, nawet w przypadku rzadko występującej
        awarii urządzenia, i charakteryzują się takimi środkami zabezpieczenia, że:
— w przypadku uszkodzenia jednego ze środków zabezpieczających przynajmniej drugi niezależny środek zapewni wymagany poziom zabezpieczenia albo
— wymagany poziom zabezpieczenia będzie zapewniony w przypadku wystąpienia dwóch niezależnych od siebie uszkodzeń;
2) kategorię 2 obejmującą urządzenia zaprojektowane tak, aby mogły funkcjonować zgodnie
    z parametrami ruchowymi ustalonymi przez producenta, zapewniając wysoki poziom
    zabezpieczenia. Urządzenia tej kategorii:
    a) są przeznaczone do użytku w miejscach, w których występowanie atmosfer wybuchowych
        jest prawdopodobne,
    b) posiadają środki zabezpieczenia przeciwwybuchowego zapewniające wymagany poziom
        zabezpieczenia nawet w przypadku częstych zakłóceń lub uszkodzeń urządzeń, jakie
        bierze się pod uwagę;
3) kategorię 3 obejmującą urządzenia zaprojektowane tak, aby mogły funkcjonować zgodnie
    z parametrami ruchowymi ustalonymi przez producenta i zapewniać normalny poziom
    zabezpieczenia. Urządzenia tej kategorii:
    a) są przeznaczone do użytku w miejscach, w których wystąpienie atmosfer wybuchowych
        jest mało prawdopodobne, a jeżeli wystąpią, to rzadko i tylko w krótkim okresie,
    b) zapewniają wymagany poziom zabezpieczenia podczas normalnego działania tych
        urządzeń.
        4. Urządzenia objęte kategoriami wymienionymi w ust. 2 i 3 powinny spełniać zasadnicze wymagania określone w rozdziale 2, ze szczególnym uwzględnieniem wymagań, o których mowa w:
1) § 38 — w przypadku urządzeń objętych kategorią M1;
2) § 39 — w przypadku urządzeń objętych kategorią M2;
3) § 40 i 41 —w przypadku urządzeń objętych kategorią 1;
4) § 42 i 43 — w przypadku urządzeń objętych kategorią 2;
5) § 44 — w przypadku urządzeń objętych kategorią 3;
6) § 45 i 50 — w przypadku systemów ochronnych.
        5. Jeżeli producent zastosował normy zharmonizowane dotyczące urządzeń i systemów ochronnych lub, w przypadku braku norm zharmonizowanych, odpowiednie normy krajowe obejmujące jedno lub więcej zasadniczych wymagań, urządzenia, systemy ochronne, aparaturę oraz części lub podzespoły uznaje się za zgodne z tymi wymaganiami.
        6. Urządzenia i systemy ochronne oraz aparatura mogą być zaprojektowane do funkcjonowania w konkretnej atmosferze wybuchowej; w tym przypadku urządzenia i systemy ochronne oraz aparatura powinny być odpowiednio oznakowane.

        § 6. 1. Urządzenia i systemy ochronne oraz aparatura mogą być wprowadzane do obrotu i oddawane do użytku tylko wtedy, gdy przy prawidłowym zainstalowaniu, konserwowaniu oraz użytkowaniu zgodnym z przeznaczeniem nie będą stwarzały zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia osób, zwierząt domowych oraz mienia.
        2. W celu zapewnienia bezpieczeństwa osób, zwłaszcza pracowników użytkujących urządzenia i systemy ochronne oraz aparaturę, mogą być ustalane inne niż określone w rozporządzeniu wymagania, pod warunkiem że nie spowodują one konieczności modyfikacji urządzeń i systemów ochronnych oraz aparatury w sposób niezgodny z postanowieniami rozporządzenia.

        § 7. 1. Dopuszcza się możliwość prezentacji na targach, wystawach i innych pokazach urządzeń i systemów ochronnych oraz aparatury, które nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu, jeżeli na widocznym miejscu zamieszczona będzie informacja, że urządzenia i systemy ochronne oraz aparatura są niezgodne z zasadniczymi wymaganiami i nie będą wprowadzone do obrotu, dopóki producent lub jego upoważniony przedstawiciel nie doprowadzi do ich zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.
        2. Podczas prezentacji, o których mowa w ust. 1, powinny być podjęte odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu zapewnienia ochrony osób i mienia.

        § 8. 1. Do obrotu mogą być wprowadzone urządzenia i systemy ochronne oraz aparatura, jeżeli uzyskały pozytywny wynik oceny zgodności, zgodnie z postanowieniami rozdziału 3, i dołączono do nich deklarację zgodności WE oraz umieszczono na nich oznakowanie CE w sposób określony w rozdziale 5.
        2. Deklaracja zgodności WE zawiera w szczególności:
1) nazwę lub znak identyfikacyjny producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela
    oraz ich adres;
2) opis urządzenia i systemu ochronnego lub aparatury;
3) wykaz przepisów mających zastosowanie do urządzeń i systemów ochronnych oraz
    aparatury;
4) w koniecznych przypadkach:
    a) nazwę, numer identyfikacyjny i adres jednostki notyfikowanej,
    b) numer certyfikatu badania typu WE,
    c) przywołanie norm zharmonizowanych,
    d) wykaz norm i specyfikacji, które zastosowano,
    e) powołanie się na inne przepisy, które zastosowano,
5) imię i nazwisko oraz podpis osoby uprawnionej do złożenia podpisu w imieniu
    producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela.
        3. Części i podzespoły przeznaczone do wbudowania do urządzeń lub systemów ochronnych mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli wystawiono dla nich świadectwo zgodności, o którym mowa w § 52 ust. 1.